@article { author = {Rezvani, R and Soleymani, Z and Jalali, Sh and Modaresi, Y}, title = {Comparative Study of Story Coherence in Persian Speaking Children with Specific Language Impairment and Normal Development}, journal = {Journal of Paramedical Sciences & Rehabilitation}, volume = {5}, number = {2}, pages = {34-41}, year = {2016}, publisher = {Mashhad University of Medical Siences}, issn = {2322-5238}, eissn = {2345-2730}, doi = {10.22038/jpsr.2016.6909}, abstract = {Purpose: Children with specific language impairment have shown specific defects in story coherence. The present study investigated story coherence in Persian speaking children with specific language impairment and normal development. Methods: This study is cross-sectional. Samples are 50 children with normal development and 10 children with specific language impairment. Children with language impairment had normal hearing, nonverbal IQ, and emotional status. Their language impairment detected by test of language development. Single-episode story (A1) and three-episode story (A3) were elicited and transcripted by using of Persian Narrative Norms Instrument. The story scored based on coherence elements.  In both transcription and scoring stages, the percent agreement between inter-rater were calculated. To compare scores of the stories and episodes between two groups of children, Independent t-test and Mann-whitney test were applied. Results: In children with normal development, percent agreement in transcription obtained 100%.Percent agreement of scoring in "A1" and "A3" respectively were 96% and 94.51%. The mean of scores of both "A1" and "A3" story were significantly different (p=0.00) between two groups. Two groups were also significantly different (p=0.00) in different episodes of "A3" story. Conclusion: Children with specific language impairment has score lower than children with normal development in Coherence. }, keywords = {Narrative,Storytelling,Coherence,Specific language impairment,Persian language}, title_fa = {بررسی مقایسه ای انسجام داستان در کودکان فارسی زبان مبتلا به آسیب ویژه‌ی زبانی و کودکان طبیعی}, abstract_fa = {هدف:   درمطالعات انجام شده در زبان انگلیسی، کودکان مبتلا به اختلال آسیب ویژه‌ی زبانی، نقایص ویژه‌ای را در انسجام داستان نشان داده‌اند؛ در پژوهش حاضر انسجام داستان در این دسته از کودکان و کودکان طبیعی در زبان فارسی بررسی شده است. روش بررسی: این مطالعه از نوع مقطعی است. 50 کودک با رشد طبیعی و 10 کودک مبتلا به آسیب ویژه‌ی زبانی در این مطالعه شرکت کردند. کودکان آسیب ویژه‌ی زبانی از نظر وضعیت شنوایی، هوش غیرکلامی و عاطفی طبیعی بودند. مشکل زبانی آنها‌ با استفاده از آزمون رشد زبان تایید گردید. با استفاده از نسخه فارسی آزمون هنجار گفتمان روایتی، داستانهای تک صحنه‌ای و سه صحنه‌ای از آنها استخراج و نسخه‌برداری گردید. سپس بر اساس عناصر انسجام امتیاز داده شد. در هردو مرحله نسخه ‌برداری و امتیاز‌‌دهی، درصد توافق بین دو مصحّح محاسبه گردید. جهت مقایسه امتیاز انسجام داستانها‌ و صحنه‌ها بین دو گروه، از آزمونهای تی مستقل و من ویتنی استفاده شد. یافته‌ها: در کودکان طبیعی درصد توافق برای نسخه‌برداری هر دو داستان«الف1» و «الف3» 100درصد، امتیازدهی داستان «الف1»، 96 درصد و امتیازدهی داستان «الف3»،94/51 درصد به دست آمد. پس از مقایسه گروه‌ها مشخص شد که در بین دو گروه میانگین امتیاز انسجام داستان «الف1» و «الف3» به تفکیک و همچنین میانگین امتیاز انسجام صحنه‌های مختلف داستان «الف3» در دو گروه به طور معنادار متفاوت هستند (0/00=p). نتیجه‌گیری: عملکرد انسجام داستان در کودکان مبتلا به آسیب ویژه‌ی زبانی ضعیف‌تر از کودکان با رشد طبیعی است. }, keywords_fa = {گفتمان روایتی,داستان گویی,انسجام,آسیب ویژه‌ی زبانی,زبان فارسی}, url = {https://jpsr.mums.ac.ir/article_6909.html}, eprint = {https://jpsr.mums.ac.ir/article_6909_e7737ac60c13c55e4c2320f23fa20ad8.pdf} }