دانشگاه علوم پزشکی مشهدفصلنامه علمی- پژوهشی علوم پیراپزشکی وتوانبخشی2322-52386320170923Effect of Using Brace on Kinetics and Kinematics Variables of Lower Limbs and Trunk during Walking in Patients with Idiopathic Scoliosisاثر استفاده از بریس بر طول تار عضلات تنه و کمر بیماران اسکولیوز ایدیوپاتیک حین راه رفتن720913010.22038/jpsr.2017.14003.1296FAآزاده نادیدانشجوی کارشناسی ارشد ارتوز و پروتز، مرکزتحقیقات ماسکولواسکلتال، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانمحمد تقی کریمیدانشیار گروه ارتوپدی فنی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0001-6162-8131کیوان شریف مرادیاستادیار، گروه تربیت بدنی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه کاشان، ایران0000-0001-6162-8131عاطفه جعفری سروعلیادانشجوی کارشناسی ارشد ارتوز و پروتز، مرکزتحقیقات ماسکولواسکلتال، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانپرستو سلجوقیاندانشجوی کارشناسی ارشد ارتوز و پروتز، مرکزتحقیقات ماسکولواسکلتال، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانJournal Article20151229Purpose: <br />Adolescent idiopathic scoliosis is a deformity of spinal column which is associated with the lateral curvature and rotation of the vertebras. Brace can decrease and prevent the progression of deformity, however, there is no information about the effect of brace on muscle fibers length in these patients. Therefore, the aim of this study was to assess the kinetics and kinematics variables of lower limbs and trunk during walking in patients with idiopathic scoliosis compared to healthy subjects. <br />Methods: <br />Five girls with adolescent idiopathic scoliosis (2 subjects have right and 3 subjects have left apex curve) with mean age, height and weight of 12.68±1.16 <sub>m</sub>, 1.53±0.08 <sub>kg </sub>and 35.6±6.1 <sub>m, </sub>respectively and 5 healthy girls with the same age and weight participated in this study. Qualysis motion analysis system and a Kistler force plate were used to record kinematic (joints range of motion) and kinetic (peak of muscle moment, joint contact forces and muscle length) data. Qualysis and Open-SIM software were used to extract the data. All data were analyzed using the SPSS 22 software at α=0.05. <br />Results: <br />The fiber length of external oblique muscle in scoliosis patients was shorter in right (α=0.02) and left (α=0.02) sides by 4 and 18 <sub>mm,</sub> respectively. The hip range of motion in frontal plane was lower in patients with idiopathic scoliosis by 6.5 <sub>deg</sub> (α=0.01). Pelvis rotation was also lower in horizontal plane by 9.8<sub> deg</sub> compared to the normal group (α=0.04). <br />Conclusion: <br />There were no significant differences between kinetic, kinematic and joint contact forces in normal group and patients with idiopathic scoliosis and in convex and concave side of patients. Maybebrace could reduce pelvis and trunk range of motion, prevents the progression of curvature, and balances the forces applied on the joints and muscle fibers length in this patients. The rehabilitation interventions should be done in order to increase the fiber length of external oblique muscle both in convex and concave sides.هدف: <br /> اسکولیوز ایدوپاتیک نوجوانی یک ناهنجاری ستون فقرات میباشد که در آن انحنای جانبی ستون مهرهها با چرخش مهرهها همراه است. بریس بر کاهش و کنترل پیشرفت انحنا اثر دارد با این وجود چگونگی تغییر طول تارهای عضلانی مشخص نیست. بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر استفاده از بریس بر طول تار عضلات تنه و کمر بیماران اسکولیوز ایدیوپاتیک حین راه رفتن بود.<br /> روش بررسی:<br /> تعداد 5 دختر مبتلا به اسکولیوز ایدیوپاتیک با انحنای C شکل (راس انحنای سه نفر به چپ و دو نفر به راست) با میانگین سن، قد و وزن به ترتیب1/16±12/68 سال، 0/08±1/53 متر و6/1±35/6 کیلوگرم به صورت نمونه در دسترس و 5 دختر سالم با دامنه قد و وزن و جنس مشابه در این مطالعه شرکت کردند. سیستم تحلیل حرکتی و یک صفحه نیروی جهت ثبت متغیرهای کینماتیکی (دامنه حرکتی مفاصل) و کینتیکی(قله گشتاور عضلانی، نیروهای تماس مفصلی و طول تار عضلانی) استفاده شدند. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS در سطح معنیداری0/05=α) تجزیه و تحلیل شد.<br /> یافتهها:<br /> تغییرات طول عضله اکسترنال ابلیک بیماران اسکولیوز 4 میلیمتر در سمت راست (0/02=α) و 18 میلیمتر در سمت چپ (0/01=α) کمتر از گروه سالم بود. دامنه حرکت مفصل ران بیماران اسکولیوز در صفحه عرضی به مقدار 6/5 درجه از گروه سالم کمتر بود (0/01=α). چرخش لگن در بیماران اسکولیوز به مقدار 9/8 درجه درصفحه افقی از گروه سالم کمتر بود (0/04=α).<br /> نتیجهگیری:<br /> اکثر متغیرهای کینتیکی، کینماتیکی و نیروی تماس مفصلی بین افراداسکولیوزی و سالم و همچنین در سمت تحدب و تقعر تفاوت معنیدار نداشت که می تواند نشانگر آن باشد که بریس در کاهش دامنه حرکتی لگن و تنه بیماران اسکولیوز مفید است. بنابراین بریس در جلوگیری از پیشرفت بیماری، نامتقارن ساختن نیروی تماس مفصلی و طول تارهای عضلانی میتواند موثر باشد. با این حال توانبخشی در جهت افزایش طول تارهای عضله اکسترنال ابلیک سمت تحدب و تقعر بیمارانی که از بریس استفاده میکنند باید مد نظر متخصصین توانبخشی قرار گیرد.دانشگاه علوم پزشکی مشهدفصلنامه علمی- پژوهشی علوم پیراپزشکی وتوانبخشی2322-52386320170923To Investigate the Refractive Error and Visual Field in Hearing Loss Individualsبررسی عیوب انکساری و میدان بینایی در ناشنوایان2129913210.22038/jpsr.2017.17807.1453FAمسعود خرمی نژادمرکز تحقیقات عیوب انکساری چشم، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایرانکارشناس ارشد گروه اپتومتری،دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایرانجواد هرویانمرکز تحقیقات عیوب انکساری چشم، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران استاد گروه اپتومتری، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران0000-0002-5785-348فرشاد عسکری زادهمرکز تحقیقات عیوب انکساری چشم، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران دانشجوی دکترای گروه اپتومتری، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران0000-0002-2719-3098داوود سبحانی راداستادیار گروه گفتاردرمانی، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایرانعباس عظیمی خراسانیمرکز تحقیقات عیوب انکساری چشم، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران استاد گروه اپتومتری، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران0000-0002-2390-0445مهسا رنجبر پازوکیمرکز تحقیقات چشم، بیمارستان چشم پزشکی فارابی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانJournal Article20160716Purpose: <br />To investigate the refractive error and visual field abnormalities in high school students with hearing loss problems of Tehran, Iran. <br />Methods: <br />In this cross sectional study sixty-four eyes were tested for visual fields and refractive error. All individuals had intelligence quotient (IQ) of more than 70 using Wechsler Intelligence Scale for Children-revised (WISC-R). Status of hearing loss was classified based on the severity and time of onset. We investigated their visual fields to measure Foveal Threshold (FT), Mean Deviation (MD) and status of Glaucoma Hemifield Test (GHT) by using Humphrey field analyzer automated perimetry. <br />Results: <br />Our investigation in students with hearing loss showed the high amount of anomaly in visual field in comparison with normal ones. The results demonstrated that profound hearing loss was noted in 50% of them Congenital and acquired hearing loss were seen in 57 (89.1%) and 7 (10.9%) subjects, respectively. Frequency of abnormal VF based on the GHT, MD and FT in hearing loss were 31.2%, 59.4% and 40.6%, respectively. All types of abnormal visual fields such as FT،MD and status of GHT were not associated with the type and severity of hearing loss. Frequency of early defect was 26.6% which was the largest frequency of visual field defect in deaf students. None of the abnormal factors like FT, GHT and MD has a relationship with type and severity of hearing loss in deaf people. The most frequent refractive error type was hyperopia with astigmatism (37.5%) and the least one was patients with myopia (9.4%). Only 12.5% of hearing loss students had corrected distance visual acuity less than 10/10. <br />Conclusion: <br />The larger frequency of foveal threshold defects observed in children with hearing loss than the other visual field defects. We concluded that a deaf boy is at greater risk of visual filed abnormalities than hearing boys.هدف:<br /> بررسی فراوانی عیوب انکساری و نقایص میدان بینایی در دانشآموزان دبیرستانی پسر ناشنوای شهر تهران<br /> روش بررسی:<br /> در این مطالعه مقطعی 64 نمونه از لحاظ میدان بینایی و عیوب انکساری مورد بررسی قرار گرفتند. همهی افراد ضریب هوشی بالای70 با تست وکسلر مخصوص اطفال، داشتند. نقایص ناشنوایی بر اساس شدت نقص و مدت زمانِ ایجادِ نقص شنوایی تقسیمبندی شدند. میدان بینایی با استفاده از دستگاه پریمتر اوتوماتیکHumphrey جهت اندازهگیری حساسیت فووه آ، میانگین انحراف و بررسی محدوده تست نیمه میدان گلوکومی مورد بررسی قرار گرفت.<br /> یافته ها<em>:</em><br /> بررسی ما بر روی دانشآموزان ناشنوا نشانگر میزان بالای میدان بینایی غیر طبیعی در افراد ناشنوا نسبت به جامعه شنوا است. نتایج حاکی از این است که در 50 درصد آنها ناشنوایی عمیق وجود داشت. نقص مادرزادی و اکتسابی شنوایی به ترتیب در(10/9%)57 و 89/1%)7 نفر مشاهده شد. نقایص میدان بینایی بر اساس تست نیمه میدان گلوکومی، میانگین انحراف و حساسیت فووه آ به ترتیب 31/2%، 60/09% و 40/6% بود. هیچکدام از فاکتورهای غیرطبیعی نظیر حساسیت فووه آ، تست نیمه میدان گلوکومی و میانگین انحراف رابطهای با نوع نقص شنوایی وشدت آن در افراد ناشنوا نداشت. بیشترین فراوانی عیوب انکساری، در هایپروپیا آستیگماتیسم (37/5%)و کمترین میزان فراوانی نیز بیماران در افراد مایوپیا میباشد (9/4%). تنها 12/5 درصد از دانشجویان کم شنوا بهترین حدت بینایی دور تصحیح شده کمتر از 10/10 داشتند.<br /> <strong>نتیجه گیری</strong><em>:</em><br /> فراوانی بیشتر نقایص حساسیت فووه آ نسبت به سایر نقایص میدان بینایی در افراد ناشنوا، میتواند نشاندهنده فراوانی بیشتر نقایص در مرکز سیستم بینایی نسبت به محیط آنها باشد. که این نشان می دهد یک فرد ناشنوا نسبت به افراد شنوا ،دارای ریسک بیشتری برای ابنرمالیتیهای میدان بینایی میباشد.دانشگاه علوم پزشکی مشهدفصلنامه علمی- پژوهشی علوم پیراپزشکی وتوانبخشی2322-52386320170923Auditory Screening Results in School Age Children of Three District of Tehran Using Pure Tone Audiometry, Tympanometry and Otoscopyنتایج غربالگری شنوایی با استفاده از ادیومتری تون خالص، تمپانومتری و اتوسکپی در کودکان دبستانی سه منطقه شهر تهران3035913410.22038/jpsr.2017.15638.1375FAصادق جعفرزادهاستادیار، دکتری تخصصی شنواییشناسی، گروه شنواییشناسی، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران0000-0001-8887-7509رضا حسین آبادیاستادیار، دکتری تخصصی شنوایی شناسی، گروه شنواییشناسی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانJournal Article20160402Purpose: <br />Screening is a method for differentiating abnormality from normal population. In different studies of school age children, there are different cases of hearing loss and middle ear abnormalities. Considering the effects of hearing loss and middle ear abnormality in children, this study has evaluated several methods of hearing screening <br />Methods: <br />A total of 1160 (n=2320 ears) 7 to 11 years old children screened in school with case history, otoscopy and audiometry. Also, 269 individuals (538 ears) were assessed with tympanometry. <br />Results: <br />The mean and standard deviation of age were 8.69 and 1.26, respectively. The results of case history and audiometry were normal in 99% of all subjects, however, there were more abnormal findings (5 to 10%) in otoscopy and tympanometry. This result shows a high ratio of middle ear abnormality in school age children. <br />Conclusion: <br />This study showed low amount of hearing loss in school age children because of infant hearing screening and school entry screening program. However, there were higher amount of middle ear abnormality. Using the otoscopy and tympanometry for detecting these abnormalities is suggested.هدف:<br /> غربالگری فرایندی برای جداسازی افراد دارای ناهنجاری از جمعیت افراد طبیعی است. تحقیقات مختلفی برای بررسی وضعیت شنوایی کودکان سن مدرسه انجام شده است که موارد متفاوتی از کم شنوایی و ناهنجاری گوش میانی را نشان میدهد. در این تحقیق با توجه به تاثیرات کم شنوایی و ضایعات گوش میانی در سنین کودکی، روشهای مختلف غربالگری مورد بررسی قرار گرفت.<br /> روش بررسی:<br /> 1160 کودک ( نمونه 2320 گوش) 7 تا 11 سال در محیط مدرسه تحت ارزیابیهای غربالگری شنوایی با آزمونهای تاریخچهگیری، اتوسکوپی و ادیومتری قرار گرفتند و از این تعداد برای 269 نفر (538 گوش) آزمون تمپانومتری نیز انجام شد.<br /> یافته ها:<br /> میانگین سنی کودکان به ترتیب1/26±8/69 سال بدست آمد. نتایج تاریخچهگیری و ادیومتری نشاندهنده وضعیت طبیعی در اکثر گوشها (99% موارد) بود اما یافتههای غیرطبیعی بیشتری (5 تا10درصد) در آزمونهای اتوسکوپی و تمپانومتری مشاهده شد که نشاندهنده ضایعات گوش میانی بیشتری در سنین کودکی بود.<br /> نتیجهگیری:<br /> نتایج این بررسی نشاندهنده میزان پایین کم شنوایی در کودکان مدرسهای به علت برنامههای غربالگری شنوایی نوزادن و بدو ورود به مدرسه و همچنین شیوع بیشتر ضایعات گوش میانی میباشد. استفاده ترکیبی از آزمونهای اتوسکوپی، تمپانومتری برای شناسایی ضایعات گوش میانی توصیه میگردد. دانشگاه علوم پزشکی مشهدفصلنامه علمی- پژوهشی علوم پیراپزشکی وتوانبخشی2322-52386320170923The Immediate Effect of Balance Training on Ankle Joint Proprioception in Soccer Playersتأثیر آنی تمرینات تعادلی بر حس عمقی مفصل مچ پای بازیکنان فوتبال3643913510.22038/jpsr.2017.14355.1312FAعلی یلفانیدانشیار توانبخشی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران0000-0003-3696-7208لیلا احمدنژاددانشجوی دکتری آسیبشناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایرانبهنام غلامی بروجنیدانشجوی دکتری آسیبشناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران0000-0002-7404-1556Journal Article20160117Purpose: <br />Information from proprioception receptors has an important role in joint stability and neuromuscular control. The purpose of the present study was to investigate the immediate effect of balance training on ankle joint proprioception in soccer players in twice league of Iran. <br />Methods<em>:</em> <br />In a semi-experimental study that 28 male soccer players in twice league of Iran were selected and randomly divided into two groups; training and control groups (each group has 14 members). First TRN group warmed-up for 5 minutes then they start training program with balance board and wobbly boards for 10 minutes. The error angle of ankle joint proprioception in two target angles (inversion and eversion 10, 15 degree ankle) measured by goniometer before and after the exam. Paired and independent T-tests were used to analyze the data and significance level was set on 0.05. (p≤0.05). <br />Results: <br />The findings showed significant differences in mean TRN and CTL groups in error angle of ankle joint proprioception in inversion and eversion 10, 15 degree ankle. <br />Conclusion: <br />Balance training improves ankle joint proprioception of soccer players therefore soccer players and soccer couches are suggested to use these trainings in warm up before match and exercise for decrease the chance of injury. هدف:<br /> اطلاعات حاصل از گیرندههای حس عمقی نقش مهمی در ثبات مفاصل و کنترل عصبی-عضلانی ایفا میکند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر آنی تمرینات تعادلی بر حس عمقی مفصل مچ پای بازیکنان فوتبال لیگ دسته دوم کشور بود.<br /> روش بررسی:<br /> به منظور انجام این مطالعه نیمه تجربی، 28 بازیکن لیگ دسته دوم کشور به دو گروه 14 نفره تجربی و کنترل تقسیم شدند (هرگروه متشکل از 14 نفر بود). پس از 5 دقیقه گرم کردن، برنامه تمرینی با تخته تعادل و تخته لرزان به مدت 10 دقیقه توسط گروه تمرینی انجام شد. در پیشآزمون و پسآزمون از گونیامتر حس عمقی مفصل مچ پا برای اندازهگیری خطای حس عمقی در زوایای 10 و 15 درجه Inversion و Eversion استفاده شد. از آزمون تی زوجی و تی مستقل برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده گردید و نتایج در سطح معنی داری 0/05 مورد بررسی قرار گرفتند.<br /> یافتهها:<br /> با توجه به نتایج بدست آمده از تحقیق حاضر، اختلاف معنیداری بین دو گروه در کاهش خطای حس عمقی مفصل مچ پا در زوایای 10 و 15 درجه Eversion و 10 درجه Inversion وجود داشت.<br /> نتیجهگیری: <br /> مرینات تعادلی موجب بهبود حس عمقی مفصل مچ پا میگردد. لذا به بازیکنان و مربیان فوتبال توصیه میشود از این تمرینات در برنامه گرم کردن قبل از مسابقه و تمرین به منظور کاهش خطر بروز آسیب استفاده کنند.دانشگاه علوم پزشکی مشهدفصلنامه علمی- پژوهشی علوم پیراپزشکی وتوانبخشی2322-52386320170923An Investigation of the Visual Function in Maintenance Stage of Treatment with Methadone in Drug Addicted Individualsارزیابی تغییرات عملکرد بینایی ناشی از مصرف داروی متادون در مرحلهی نگهدارندهی ترک اعتیاد در افراد معتاد4450913610.22038/jpsr.2017.16736.1409FAآسیه احصاییمرکز تحقیقات عیوب انکساری چشم، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایراناستادیار گروه اپتومتری، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد،مشهد، ایران0000-0002-0471-4110محسن حسینی ابردهکارشناس ارشد گروه اپتومتری، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایرانهادی استادی مقدممرکز تحقیقات عیوب انکساری چشم، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران استاد گروه اپتومتری، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران0000-0002-1210-2923نگاره یزدانیدانشجوی دکترای اپتومتری، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایرانJournal Article20160523Purpose: <br />Visual functions are one of the most important factors influencing daily activities of an individual life. Some medications, however, may affect visual function.Methadone is one of the medications used in drug withdrawal both in detoxification and maintenance stages. Evaluation of visual functions in response to continuous use of methadone is essential to increase our understanding of the methadone effects and improve visual care in these patients, which is the goal of the present study. <br />Methods: <br />In this case control study, 30 drug addicts admitted to drug withdrawal clinicswith mean age of 40.97 (SD=9.90) years were divided into two groups. The case group (with methadone consumption of more than six months) contains 20 addicts and control group (with individuals who has just entered the maintenance stage of drug withdrawal) contains 10 addicts. Several visual function examinations performed: visual acuity, contrast sensitivity, visual field, and stereopsis. <br />Results: <br />In this study, no significant differences were found between groups in static visual acuity and visual field. Contrast sensitivity in 3(p=0.03), 6 (p=0.001), and 18(p=0.00003) cycle per degree frequencies were statistically significant between groups. Stereopsis also reduced in response to prolonged use of methadone (p=0.04). Also, refractive errors in control group were 1D more minus compared to the case group. <br />Conclusions: <br />Because methadone is used for a long period of time in the maintenance stage of the drug withdrawal, problems caused by this medicine must be considered and necessary visual care in this field should be provided. هدف:<br /> عملکرد بینایی یکی از مهمترین فاکتورهایی است که بر بسیاری از فعالیتهای روزانه افراد موثر بوده و مصرف داروهای مختلف میتواند آن را تغییر دهد. متادون یکی از داروهای مورد استفاده در ترک اعتیاد است که هم در مرحلهی سمزدایی (تجویز متادون و کاهش تدریجی دوز دارو طی مدت چند روز) و هم در مرحلهی نگهدارنده(درمان طولانی مدت با متادون تا چندین ماه یا سال) به وفور استفاده میشود. بررسی عملکردهای بینایی در پاسخ به مصرف مداوم متادون در جهت افزایش درک اثرات این دارو و بهبود مراقبتهای بینایی در این دسته از بیماران امری ضروری است که هدف ما در این مطالعه میباشد.<br /> روش بررسی:<br /> در این مطالعه (مورد شاهدی) 30 نفر فرد معتاد که به کلینیکهای ترک اعتیاد مراجعه کردند با میانگین سنی 9/90 ±40/97 سال به دو گروه تقسیم شدند. گروه مطالعه شامل 20 نفر معتاد و گروه شاهد شامل 10 نفر معتاد بودند. چندین تست عملکرد بینایی شامل: حدت بینایی، حساسیت کنتراست, میدان بینایی، و استریوپسیس انجام شد. بیماران گروه مطالعه بیش از 6 ماه از داروی متادون استفاده میکردند و بیماران گروه شاهد به تازگی وارد مرحلهی نگهدارندهی ترک اعتیاد شده بودند.<br /> یافتهها:<br /> نتایج مطالعه نشان میدهد که حدت بینایی استاتیک و میدان بینایی با مصرف داروی متادون تغییری نمیکنند. حساسیت کنتراست در سه فرکانس 3 (0/03= p)، 6 (0/001= p) و 18 (0/00003= p) سیکل در دقیقه از نظر آماری کاهش قابل ملاحظهای را نشان داد. دید عمق نیز در اثر استفاده طولانی از متادونبه میزان 19/5 ثانیه بر کمان کاهش یافت (0/04<strong>=</strong>p). میزان عیب انکساری در گروه شاهد نسبت به گروه مطالعه به میزان تقریبی 1 دیوپتر منفی تر بدست آمد.<br /> نتیجهگیری:<br /> با توجه یه این که داروی متادون بصورت طولانی مدت در مرحلهی نگهدارنده ترک اعتیاد استفاده میشود بایستی به مشکلات ناشی از این دارو مانند مشکلات دید عمق و کاهش حساسیت کنتراست توجه داشت و مراقبتهای چشمی و آگاهی لازم را برای بیمار فراهم آورد.دانشگاه علوم پزشکی مشهدفصلنامه علمی- پژوهشی علوم پیراپزشکی وتوانبخشی2322-52386320170923Comparison of Hip and Knee Anatomical Alignment in Elite Male Runners with and without Medial Tibial Stress Syndromeمقایسه راستای آناتومیک ران و زانو در دوندگان نخبه دارای سندروم استرس داخلی درشت نی5159913910.22038/jpsr.2017.15074.1345FAامید کاشیکارشناسی ارشد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی دانشگاه تهران، تهران، ایرانهومن مینونژاددانشیار گروه طب ورزش دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران0000-0002-5983-8102رضا رجبیستاد گروه طب ورزش دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران0000-0002-0464-5688روح الله داییکارشناسی ارشد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی دانشگاه تهران، تهران، ایرانJournal Article20160222Purpose: <br />The aim of the study is to evaluate the anatomical alignment difference of the hip and knee in elite male runners with and without medial tibial stress syndrome. <br />Methods: <br />The study population comprised 70 elite male runners, who were divided into two groups with medial tibial stress syndrome and control group. Variables including genu varum and genu valgum (IM-IC index), knee hyper extension, Q angle, femoral anteversion, hip internal rotation and hip external rotation of the runners were measured. Data was analyzed by independent t test by SPSS statistical software version 18. <br />Results: <br />Results showed significant differences between mean knee hyper extension (3/51± 2.33) (6.0± 2.62), femoral anteversion (14.38± 2.52) (16.7± 2.87) and hip external rotation (33.15±6.25) (30/50 6/23) between two groups (p<0.05). Therefore, amount of knee hyperextension and femoral anteversion in the group of MTSS is more and runners with MTSS are limited ROM hip external rotation. Additionally, there is no significant differences in the means of index IM-IC (1.98± 3.30) (1/90± 2.94), Q angle (10.7± 3.90) (11.6± 3.20) and hip internal rotation (31.8± 5/6) (32.3± 5.98) between two groups (p>0.05).<br />Conclusion: <br />According to the results of the present study probably genu recurvatum, increased femoral anteversion and decreased hip external rotation is effective and considered risk factors in the occurrence of medial tibia stress syndrome, which can be the timely detection of abnormalities and early intervention may prevent the occurrence of the damage.هدف:<br /> سندروم استرس داخلی درشت نی وضعیتی شامل افزایش درد در دو سوم دیستال استخوان درشت نی و در لبه ی خلفی داخلی این استخوان می باشد. هدف از مطالع هی حاضر بررسی تفاوت راستای آناتومیک ران و زانو در دوندگان دارای سندروم استرس داخلی درشتنی می باشد.<br /> روش بررسی:<br /> نمونه آماری مورد مطالعه در تحقیق حاضر 70 دونده نخبه پسر میباشد که در دو گروه مبتلا به سندروم استرس داخلی درشت نی و گروه کنترل قرار گرفتند. متغیرهای زانو ضربدری و پرانتزی (شاخص IM-IC)، زانوی عقب رفته، زاویه Q، Anteversion ران، چرخش داخلی و خارجی مفصل ران در این افراد اندازهگیری شدند. اطلاعات جمعآوری شده با استفاده از روش آماری تی مستقل و نرم افزار SPSS نسخه 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.<br /> یافتهها:<br /> یافتههای حاصل از تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که بین میانگین زانوی عقب رفته، Anteversion ران و دامنه چرخش خارجی مفصل ران در دو گروه مورد مطالعه تفاوت معنیداری وجود دارد، به طوری که میزان باز شدن بیش ازحد زانو (2/62± 6/0) (2/33 ±3/51) و Anteversion ران (2/87 ± 16/7) (2/52 ± 14/38) در گروه مبتلا بیشتر میباشد و همچنین افراد گروه مبتلا به سندروم استرس اخلی درشت نی دارای محدودیت دامنه حرکتی چرخش خارجی ران (6/23 ± 30/50) (6/25 ± 33/15) میباشند (0/05>p). در حالی که بین میانگین شاخص IM-IC (2/94 ±1/90) (3/30 ± 1/98)، زاویه Q (3/20 ± 11/6) (3/90 ± 10/7) و دامنه حرکتی چرخش داخلی ران (5/98 ± 32/3) (5/06 ± 31/8) در دو گروه مورد مطالعه تفاوت معنیداری یافت نشد (0/05<p).<br /> نتیجه گیری:<br /> با توجه به نتایج مطالعه حاضر احتمالا زانوی عقب رفته، افزایش زاویه Q، افزایش میزان Anteversion و محدودیت در چرخش خارجی مفصل ران از عوامل موثر و خطر زا در وقوع سندروم استرس داخلی درشت نی میباشند، که میتوان با تشخیص به موقع ناهنجاری و مداخله زود هنگام از وقوع این آسیب پیشگیری نمود.دانشگاه علوم پزشکی مشهدفصلنامه علمی- پژوهشی علوم پیراپزشکی وتوانبخشی2322-52386320170923Survey of Students Readiness to Use of E-learning Technologyبررسی میزان آمادگی دانشجویان جهت استفاده از فناوری یادگیری الکترونیکی6066914110.22038/jpsr.2017.13629.1283FAعاطفه شهنوازیکارشناس فناوری اطلاعات سلامت، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایراناسماعیل مهرآییندانشجوی دکترای مدیریت اطلاعات سلامت، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران0000-0003-4108-2973سمیه باقریمربی آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایرانزهرا میریکارشناس فناوری اطلاعات سلامت، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایرانمصطفی محمد قاسمیکارشناس فناوری اطلاعات سلامت، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایرانJournal Article20151207Purpose: <br />Development of information technology in educational field has led to extended application of new methods of training and learning in various universities. Implementation of e-learning projects in Iran universities and evaluation of prerequisites and learner readiness to actively participate in e-learning environment require extensive studies in this regard. Accordingly, this research was conducted to evaluate the students' readiness to use of E-learning system in Zabol University of Medical Sciences. <br />Methods: <br />This descriptive, analytic study was performed with cross-sectional manner in 2014-2015. Research populations were students of Zabol University of Medical Sciences that 300 persons of them were selected using classified random sampling method. The research instrument was a questionnaire that designed by the researchers. After collecting data, they were analyzed using descriptive and inferential statistics with SPSS statistical software. <br />Results: <br />The results of this study showed that the average of readiness indicators to use of e-learning were respectively in dimension of “access to technology” 10.92, “continuous skills and communications” 32.86, “motivation” 9.52, “the ability to learn via media” 11.17, “internet group negotiations”10.77, and “important issues to the success of e-learning” 18.23. Also, there was a significant relationship between the students’ readiness and their education grade (p=0.03). <br />Conclusion: <br />According to the present findings, lack of technology infrastructures to use e-learning materials led to only 32/3% of students have a good evaluating grade. Therefore, it can be concluded that in order to implement and effectively use of e-learning technology, we must be improved the various dimensions examined in this study. هدف:<br /> توسعه فناوری اطلاعات در آموزش، موجب گسترش استفاده از شیوههای جدید آموزش و یادگیری در دانشگاهها گردیده است. اجرای پروژههای یادگیری الکترونیکی در دانشگاههای کشور و بررسی پیش نیازها و میزان آمادگی یادگیرندگان جهت حضور فعال در محیط یادگیری الکترونیکی مستلزم مطالعاتی گسترده در این زمینه میباشد. لذا این پژوهش با هدف بررسی میزان آمادگی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زابل جهت استفاده از نظام یادگیری الکترونیکی انجام گرفت.<br /> روش بررسی:<br /> پژوهش حاضر از نوع توصیفی – تحلیلی بود که به صورت مقطعی در سال تحصیلی 1394-1393 انجام گرفت. جامعه پژوهش، دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زابل بودند که تعداد 300 نفر از آنها با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بود. دادهها پس از جمع آوری با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در نرم افزارSPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.<br /> یافته ها:<br /> نتایج پژوهش حاضر نشان داد که میانگین شاخصهای میزان آمادگی جهت استفاده از یادگیری الکترونیکی به ترتیب در بعد دسترسی به فناوری 10/92، مهارتها و ارتباطات پیوسته 32/86، انگیزش 9/52، توانایی یادگیری از طریق رسانهها 11/17، گفتگوهای گروهی اینترنتی10/77 و مسائل مهم جهت موفقیت در یادگیری الکترونیکی 18/23 بود. همچنین، بین میزان آمادگی دانشجویان و مقطع تحصیلی رابطه معناداری وجود داشت (0/01=p).<br /> نتیجه گیری:<br /> بر اساس یافته های پژوهش حاضر، نبود زیرساخت های مناسب فناوری جهت استفاده از یادگیری الکترونیکی موجب شد تا تنها 3/32 درصد از دانشجویان آمادگی در سطح خوب جهت استفاده از نظام یادگیری الکترونیکی داشته باشند. لذا می توان نتیجه گرفت که برای پیاده سازی و بکارگیری موثر یادگیری الکترونیکی ابتدا باید ابعاد مختلف مورد بررسی در این پژوهش، بهبود و ارتقاء یابد.دانشگاه علوم پزشکی مشهدفصلنامه علمی- پژوهشی علوم پیراپزشکی وتوانبخشی2322-52386320170923Investigating the Effect of Joint Attention Training on the Degree of Social Initiation-Responding of Children with Autism Spectrum Disorder: Single-Subject Researchبررسی تأثیر آموزش توجه اشتراکی بر میزان آغازگری-پاسخدهی اجتماعی کودکان دارای اختلال اوتیسم: پژوهش مورد منفرد6779914210.22038/jpsr.2017.17099.1428FAناهید وکیلی زاددانشجوی کارشناسیارشد روانشناسی کودکان استثنایی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایرانمختار ملک پوراستاد گروه روانشناسی کودکان با نیازهای خاص، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایرانسالار فرامرزیدانشیار گروه روانشناسی کودکان با نیازهای خاص، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایرانJournal Article20160609Purpose: <br />ASD engenders a lot of problems for children. Social initiation-response is one of these problems having significant effects on children’s developmental skills. Accordingly, the present study aimed to investigate the effect of joint attention training on the degree of social initiation-response of children with ASD. <br />Methods: <br />The population of the study included all children with ASD in the City of Isfahan. Since the present study was to find specific or non-normal cases, the purposive sampling method was used. Accordingly, three children aged under 6 years old with symptoms of ASD were selected as subjects. The research instruments were the Gilliam Autism Rating Scale and Validation of the Behavioral Assessment of Social Interaction in Young Children (BASYC). In the present study, the single-subject research with A-B design and follow-up was employed. <br />Results: <br />Mean scores for the three subjects in the baseline state as 39.95, 40.77, and 40.37 reached 51.05, 50.05, and 50.37 in the intervention state. During visual analysis of charts of data, intervention in the three subjects was effective. The PND in the two baseline and intervention for the three participants were 70%, 90%, and 90% respectively. This effectiveness can be observed in the intervention state. <br />Conclusion: <br />Regarding the obtained results, it can be judged that joint attention training is an appropriate method for improving social initiation-response in children with ASD and it can be used in educational and health centers of children with ASD.هدف:<br /> اختلال اوتیسم مشکلات زیادی را برای کودک ایجاد میکند. آغازگری -پاسخدهی اجتماعی، یکی از این مشکلات است که تأثیر قابل توجهی بر مهارتهای رشدی و تحولی کودک دارد. با توجه به این، پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش توجه اشتراکی بر میزان آغازگری-پاسخدهی اجتماعی کودکان دارای اختلال اوتیسم انجام گرفت.<br /> روش بررسی:<br /> جامعه آماری شامل کلیه کودکان دارای اختلال اوتیسم در شهر اصفهان بود. از آنجا که پژوهش حاضر، به دنبال موارد خاص و یا غیرمعمول بود، از روش نمونهگیری هدفمند استفاده شد. بر این اساس، سه کودک زیر 6 سال که علائم و نشانههای اختلال اوتیسم را داشتند، به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش، مقیاس تشخیص اوتیسم گیلیام (GARS) و مقیاسِ سنجشِ رفتاریِ تعاملات اجتماعی در کودکان خردسال (BASYC) بود. در این پژوهش از روش مورد منفرد با طرح A-B و پیگیری استفاده شد.<br /> یافتهها:<br /> میانگین نمرات از 30/95، 40/77 و 40/37 برای هر سه آزمودنی در خط پایه به 51/05، 50/05 و 50/38 در موقعیت مداخله رسید. طی تحلیل دیداری نمودار دادهها، مداخله در هر سه آزمودنی اثربخش بود. درصد غیرهمپوشی دادهها (PND) در دو موقعیت خط پایه و مداخله برای هر سه شرکتکننده به ترتیب 70%، 90% و 90% بود. این اثربخشی در موقعیت مداخله نیز همچنان قابل مشاهده بود.<br /> نتیجهگیری:<br /> با توجه به نتایج بدست آمده میتوان اینگونه قضاوت کرد که آموزش توجه اشتراکی، روشی مناسب جهت بهبود آغازگری-پاسخدهی اجتماعی در کودکان دارای اختلال اوتیسم است و میتوان از این روش، در مراکز آموزشی و درمانی کودکان دارای اختلال اوتیسم استفاده کرد.دانشگاه علوم پزشکی مشهدفصلنامه علمی- پژوهشی علوم پیراپزشکی وتوانبخشی2322-52386320170923Cutaneous Leishmaniasis or Fish tank granuloma?:Which one is the Correct Diagnosis?
A Case series Study on Fish tank Granuloma with Primary Diagnosis of Cutaneous Leishmaniasis in Mashhad, IRANکدام تشخیص آزمایشگاهی صحیح است؟ سالک یا گرانولوم تنگ ماهی؟ بررسی موارد گرانولوم استخر شنا با تشخیص اولیه لیشمانیوز جلدی در سه بیمار در مشهد8085913310.22038/jpsr.2017.14754.1376FAعبدالمجید فتیگروه انگل شناسی و قارچ شناسی، آزمایشگاه مرگزی بیمارستان امام رضا(ع)، مشهد، ایران استاد مرکز تحقیقات بیماریهای پوستی و لیشمانیوز جلدی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایرانشادی رحمانی خراسانیگروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایرانمحمود پریانگروه انگل شناسی و قارچ شناسی، آزمایشگاه مرگزی بیمارستان امام رضا(ع)، مشهد، ایرانپرستو تاج زادهاستادیار گروه میکروب شناسی، مجتمع آموزش عالی سلامت کاشمر، کاشمر، ایرانامین بجدیدانشیار گروه بیماریهای عفونی، بیمارستان امام رضا(ع)، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایرانالهام پوستچیگروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایرانالهام مقدسگروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایرانJournal Article20160402Purpose: <br /><em>Mycobacterium marinum</em> is a free living acid fast bacterium which classified as atypical mycobacterium and causes a cutaneous lymphatic disease called Fish tank or swimming pool granuloma. This agent is the inhabitant of swimming pools, home aquaria and animals living inside salt or fresh water. In this case series study seven patients with fish tank granuloma are presented. <br />Case Presentation: <br />During 3 months (2016), three people who had cutaneous lymphatic lesions on their extremities were referred to parasitology laboratory of Emam Reza Hospital and special clinics. All of the individuals were clinically examined by dermatologists and introduced to the laboratory with primary diagnosis of cutaneous Leishmaniasis. Of these 2 individuals were male and 1 was female. All of the patients had history of direct contact with fish. Direct Giemsa stained smear and consequently, Ziehl- Neelsen stained smear and culture on Lowenstein- Jensen medium was performed for each individual. The results showed that all of Giemsa stained smears were negative for <em>Leishmania spp</em>., but the result of Ziehl-Neelsen stained smears were positive for <em>Mycobacterium spp</em>. The egg yolk like colonies grown on culture, confirmed <em>Mycobacterium marinum</em> infection. <br />Conclusion: <br />Fish tank granulomais an emerging sporadic skin disease in Mashhad. Skin lesions are similar to cutaneous Leishmaniasis especially sporotrichotic form. Patients with skin lesions who have previous history of contact with aquarium water, manipulating fish or swimming inside fresh water pools should be considered for fish tank granuloma. هدف:<br /> مایکوباکتریوم مارینوم (<em>Mycobacterium marinum</em>) یک باکتری اسید فاست آزاد زی است که درگروه مایکوباکتریوم های آتیپیک قرار میگیرد و عامل یک بیماری پوستی لنفاوی بنام گرانولوم تنگ ماهی یا استخر شنا میباشد. این ارگانیسم بیشتر در استخرهای طبیعی، آکواریوم های خانگی و آبزیان آبهای شور و شیرین وجود دارد. در این گزارش سه نفر که در مشهد مبتلا به گرانولوم تنگ ماهی گردیده اند، معرفی و شرح داده شده اند.<br /> <strong>گزارش موارد:</strong><br /> در طول 3 ماه از سال 1395، سه نفر که دارای ضایعات جلدی روی اندام های خود بودند به آزمایشگاه انگل شناسی و کلینک ویژه بیمارستان امام رضا مراجعه نمودند. تمام افراد توسط پزشک متخصص پوست معاینه شده و با تشخیص بالینی اولیه سالک جهت تشخیص قطعی علت ضایعه به آزمایشگاه معرفی شده بودند. از این تعداد 2 نفر مرد و 1 نفر زن بودند. ابتدا برای بیماران اسمیر مستقیم رنگ آمیزی گیمسا تهیه گردید و در صورت منفی بودن نتیجه با توجه به شرح حال بیماران رنگ آمیزی زیل نیلسن و کشت روی محیط لونشتاین جانسن تهیه شد . مشاهده باسیل های قرمز رنگ و یا رشدکلنی های زرد رنگ عفونت <em>Mycobacterium marinum </em><em> </em>را در ضایعات پوستی تایید نمو<em>د.</em><br /> نتیجه گیری:<br /> گرانولوم تنگ ماهی یک بیماری پوستی نوپدید در مشهد است که بصورت اسپورادیک مشاهده می شود. ضایعات پوستی شباهت بالینی زیادی با سالک بویژه فرم اسپوروتریکوتیک دارند. بیمارانی که ضایعات پوستی آن ها مشابه سالک می باشد و سابقه تماس با ماهی و یا شنا در استخر های دارای ماهی دارند بایستی از نظر گرانولوم تنگ ماهی نیز آزمایش شوند. دانشگاه علوم پزشکی مشهدفصلنامه علمی- پژوهشی علوم پیراپزشکی وتوانبخشی2322-52386320170923The relationship between the pattern of time use and aspects of growth and development of children based on the levels of international classification of functioning (ICF)رابطه بین «الگوی استفاده از زمان» و جنبه های رشد و نمو کودکان بر مبنای طبقه بندی بینالمللی کارکرد (یک بررسی متون روایی)8698913710.22038/jpsr.2017.14007.1297FAحسین سورتیجیدانشجوی دکتری تخصصی گروه کاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایرانمهدی رصافیانیدانشیار گروه کاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایرانسید علی حسینیاستاد گروه کاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران0000-0002-1955-7744فاطمه محمدیانمربی گروه تربیت بدنی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زرندیه، اراک، ایرانJournal Article20151230Purpose: <br />Optimal use of time can result in growth and development for children and adolescents. Knowing about impacts of time use on child development and characteristics can help families and responsible organization to plan time management, hence preventive and intervention strategies. The goal of the present study was to explore the relationship between the pattern of time use and individual characteristics, growth and development of the children and adolescents based on the levels of international classification functioning, disabilities and handicap. <br />Methods: <br />A systematic review of the literature was conducted based on articles published from 2005 to 2015. Keywords included in the search were: "time use", “child” and “adolescent”. The process of study included a preliminary search and choosing keywords, determining the search strategy, organizing search titles, brief review of the titles of articles and dissertations, examining the initial findings. In addition, compliance of those with inclusion criteria based on abstracts of results were performed. To determine relevant studies, the peruse and analysis of the full text and summing up the final conclusions were also carried out. <br />Results: <br />Six hundred and fifty-eight articles and dissertations were found in preliminary search, and 64 items identified after removing duplicates and peruse of abstracts. In total, 19 studies met the inclusion criteria and were included in the review. Final findings could be classified in ten topics that comprising the levels of International Classification of Functioning (body functions and structure, activities and participation). <br />Conclusion: <br />The findings of the study proposed that the pattern of time use in all three levels of function based on International Classification of Functioning (including body functions and structures, activities and participation) have significant relationship with obesity and body mass index (BMI), behavior problems, executive functions, depression, developmental delay, developmentally appropriate activities, problematic and risky behaviors, academic achievement, and sleep. There is a need for more research to address the question of the present study.هدف:<br /> الگوی مطلوب استفاده از زمان میتواند منجر به رشد و بالندگی کودکان و نوجوانان شود. آگاهی از این موضوع که چگونگی استفاده از زمان میتواند چه تاثیری بر ویژگیها و رشد کودک بر جای بگذارد، میتواند در برنامهریزی صحیح و مدیریت زمان توسط خانوادهها و سازمانهای مسئول بسیار سودمند باشد. بنابراین هدف مطالعه حاضر عبارت بود از بررسی رابطه الگوی استفاده از زمان با ویژگیهای فردی، رشد و پیشرفت کودکان و نوجوانان بر مبنای سطوح طبقهبندی بین المللی کارکرد.<br /> روش بررسی:<br /> در این مطالعه از روش بررسی روایی استفاده شد. فرایند مطالعه شامل جستحوی مقدماتی و انتخاب کلید واژهها، مشخص نمودن راهبرد جستجو، جستجوی سازمان یافته، بررسی اجمالی عناوین مقالات و پایان نامهها، بررسی یافتههای اولیه و تطبیق آن با ملاکهای ورود مقالات به مطالعه با استفاده از مطالعه چکیده مقالات، مشخص نمودن مطالعات مرتبط، مطالعه و تحلیل متن کامل مقالات و جمعبندی و نتیجهگیری نهایی بود. جهت گردآوری اطلاعات از جستجوی پایگاه داد های PubMed، Science-direct و ProQuest با استفاده از کلید واژههای “time use”، child، adolescent در محدوده زمانی ده ساله از ابتدای سال 2005 تا 2015 استفاده شد.<br /> یافتهها:<br /> در جسجوی اولیه با استفاده از کلیدواژهها تعداد 658 مقاله و پایاننامه یافت شد که پس از بررسی عناوین و حذف موارد تکراری تعداد 243 یافته و بعد از مطالعه چکیدهها تعداد 64 یافته باقی ماند و پس از مطالعه متن کامل مقالات، تعداد 19 مقاله با ملاکهای ورود همخوانی داشتند. یافتههای نهایی شامل 10 محور بود که سطوح مختلف طبقهبندی بینالمللی کارکرد شامل سطح ساختارها و کارکردهای بدنی، سطح فعالیت و سطح مشارکت را در بر میگیرد.<br /> نتیجهگیری:<br /> یافتههای حاصل از مطالعه پشنهاد میکند که الگوی استفاده از زمان در هر سه سطح کارکرد بر مبنای طبقهبندی بینالمللی کارکرد (مشتمل بر سطوح کارکردها و ساختارهای بدنی، فعالیت ها و مشارکت) رابطه معناداری با چاقی و شاخص توده بدنی، مشکلات رفتاری، کارکردهای اجرایی، افسردگی، تاخیر رشد، فعالیتهای مناسب رشد، رفتارهای مسئلهدار و پر خطر، دست آوردهای تحصیلی و خواب دارد و جهت هرگونه اظهار نظر دقیق و علمی در این خصوص نیاز به پژوهشهای بیشتری وجود دارد.