TY - JOUR ID - 12062 TI - تأثیر کاهش اثر ساختگی فلز در برآورد توزیع دوز توسط نرم افزار طراحی درمان ISOgray JO - فصلنامه علمی- پژوهشی علوم پیراپزشکی وتوانبخشی JA - JPSR LA - fa SN - 2322-5238 AU - سمیعی دلویی, محسن AU - مومن نژاد, مهدی AU - اکبری لالیمی, حسین AU - ناصری, شاهرخ AD - کارشناس ارشد فیزیک پزشکی، گروه فیزیک پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران AD - دانشیار مرکز تحقیقات پزشکی هسته ای، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران AD - دانشجوی دکترای تخصصی فیزیک پزشکی، گروه فیزیک پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران AD - استادیار، مرکز تحقیقات فیزیک پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران Y1 - 2018 PY - 2018 VL - 7 IS - 4 SP - 52 EP - 61 KW - دوز پرتو درمانی KW - طراحی پرتو درمانی KW - آرتیفکت DO - 10.22038/jpsr.2018.32125.1801 N2 - هدف: در بدن برخی از بیماران مبتلا به سرطان و تحت درمان با اشعه، اجسام خارجی فلزی وجود دارند که عدد اتمی آن ها تفاوت زیادی با عدد اتمی ‌بافت­ های بدن دارد. این امر موجب ایجاد آرتیفکت در تصاویر، اختلاف زیاد در اعداد سی تی و خطا در محاسبات می ­شود. این مطالعه جهت بررسی تاثیر اصلاح آرتیفکت فلز بر تصاویر و مقایسه میزان دوز محاسباتی توسط سیستم طراحی درمان ISOgray با دوز اندازه ­گیری شده انجام گرفته است. روش بررسی: برای ایجاد شرایط بروز آرتیفکت فلز در تصاویر CT، فانتومی ‌استوانه ­ای شکل و همگن از جنس پرسپکس تهیه شد. درون آن حفراتی برای قرار دهی دوزیمتر فارمر و میله‌ ها­­ی فلزی از جنس تیتانیوم ایجاد شد. به ترتیب، فانتوم پرسپکس و میله های فلزی نقشی مشابه بدن انسان و پروتز فلزی ایفا می کنند. تصاویر CT از فانتوم در شرایط حضور و عدم حضور فلز تهیه شد. از دو نرم افزار MDT و کنترل سیستم CT برای اصلاح آرتیفکت فلز  استفاده شد. محاسبه دوز در مرکز فانتوم به ازای MU100 در انرژی­ های فوتونی 6 ، 10 و 15  MV توسط سیستم طراحی درمان ISOgray دستگاه شتاب­ دهنده صورت گرفت. نتایج با اندازه ­گیری ­های انجام شده توسط دوزیمتر فارمر مقایسه گردید. یافته ‌ها: نتایج نشان می ­دهد که اختلاف قابل ملاحظه­ ای در برآورد دوز میان تصاویر اصلاح شده با دو نرم افزار مذکور در انجام طراحی درمان با ISOgray وجود ندارد. کمترین درصد خطا 0/1% است که مربوط به تصویر اصلاحی توسط نرم افزار MDT، با ضخامت برش  mm3، فلز در فاصله  cm2/5 و انرژی  MV6 می ­باشد. همچنین بیشترین درصد خطا 1/09% است که مربوط به تصویر اصلاح شده توسط نرم­افزار MDT، با ضخامت  mm3، فلز در فاصله  cm2/5 و انرژی  MV15  می ­باشد. نتیجه‌ گیری: اصلاح آرتیفکت تصاویر تاثیر زیادی در میزان دوز برآورد شده توسط سیستم طراحی درمان ISOgray ندارد. UR - https://jpsr.mums.ac.ir/article_12062.html L1 - https://jpsr.mums.ac.ir/article_12062_afa53c1c18a82dce6e08bb93b373a3c9.pdf ER -