بررسی و مقایسه مشخصات جبهه موج چشمی در بیماران دارای کراتوکونوس دو طرفه همراه با خطوط وگت یکطرفه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد گروه اپتومتری، دکترای تخصصی اپتومتری، مرکز تحقیقات عیوب انکساری، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

2 استاد گروه چشم پزشکی، فوق تخصص قرنیه، مرکز تحقیقات قرنیه، بیمارستان خاتم انبیا (ص)، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

3 دکترای تخصصی اپتومتری، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

4 کارشناس ارشد اپتومتری، مرکز تحقیقات عیوب انکساری چشم، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

5 مربی گروه اپتومتری، کارشناس ارشد اپتومتری، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران

چکیده

هدف:
هدف از مطالعه حاضر، بررسی و مقایسه مشخصات جبهه موج چشمی در بیماران دارای کراتوکونوس دو طرفه همراه با خطوط وگت یکطرفه می باشد.
روش بررسی:
در این مطالعه آینده نگر مقطعی، 50 بیمار 20 تا 38 ساله مبتلا به کراتوکونوس دوطرفه همراه با خطوط وگت یکطرفه، وارد مطالعه شدند. همه بیماران تحت معاینات کامل چشمی از قبیل اندازه گیری حدت بینایی دور اصلاح شده و اصلاح نشده تک چشمی، سایکلو رفرکشن (تبدیل شده به اجزا وکتور)، اسلیت لمپی، توموگرافی مبتنی بر شمفلاگ (Pentacam HR, Oculus, Germany) و توپوگرافی مبتنی بر دیسک پلاسیدو (TMS-4, Tomey, Erlangen, Germany)، قرار گرفتند. پس از گشاد کردن مردمک، جبهه موج چشمی به وسیله (Tracey Technologies, Houston, Tx) iTrace  اندازه گیری شد. جهت مقایسه پارامترهای اندازه گیری شده میان چشم های کراتوکونوسی دارای خطوط وگت و فاقد خطوط، از آزمون رتبه های علامت دار ویلکاکسون استفاده گردید. مقدار 0/05p<، سطح معنی داری آزمون ها در نظر گرفته شد.
یافته ها:
50 بیمار با میانگین سنی5/46±27/43، مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج این مطالعه  نشان دادند که به جز پارامتر J45 (0/58=p)، سایر پارامترهای حدت بینایی دور تصحیح شده و تصحیح نشده، اسفر، سیلندر، معادل اسفر و J0، بین دو گروه، تفاوت معنی داری داشتند (0/05>p). همچنین، برای برخی پارامترهای اندازه گیری شده توسط دستگاه iTrace، شامل مجموع جذر میانگین مربعات ، مجموع جذر میانگین مربعات رده پایین، جذر میانگین مربعات دفوکوس، جذر میانگین مربعات آستیگماتیسم، مجموع جذر میانگین مربعات رده بالا، جذر میانگین مربعات کما، جذر میانگین مربعات اسفریکال و جذر میانگین مربعات تریفویل به جز جذر میانگین مربعات آستیگماتیسم ثانویه (0/054=p)،  میان دو گروه تفاوت قابل ملاحظه آماری وجود داشت (0/05>p).
نتیجه گیری:
اندازه گیری های iTrace برای جبهه موج نشان داد که اکثر ابیراهی های رده بالا و پایین، در چشم های کراتوکونوسی دارای خطوط وگت در مقایسه با چشم های فاقد این خطوط بیشتر می باشند. نتایج این مطالعه می تواند در ارزیابی و درمان بیماران کراتوکونوس دارای خطوط وگت، مد نظر قرار گیرد.
هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی و مقایسه مشخصات جبهه موج چشمی در بیماران دارای کراتوکونوس دو طرفه همراه با خطوط وگت یکطرفه می باشد.
روش بررسی: در این مطالعه آینده نگر مقطعی، 50 بیمار 20 تا 38 ساله مبتلا به کراتوکونوس دوطرفه همراه با خطوط وگت یکطرفه، وارد مطالعه شدند. همه بیماران تحت معاینات کامل چشمی از قبیل اندازه گیری حدت بینایی دور اصلاح شده و اصلاح نشده تک چشمی، سایکلو رفرکشن (تبدیل شده به اجزا وکتور)، اسلیت لمپی، توموگرافی مبتنی بر شمفلاگ (Pentacam HR, Oculus, Germany) و توپوگرافی مبتنی بر دیسک پلاسیدو (TMS-4, Tomey, Erlangen, Germany)، قرار گرفتند. پس از گشاد کردن مردمک، جبهه موج چشمی به وسیله (Tracey Technologies, Houston, Tx) iTrace اندازه گیری شد. جهت مقایسه پارامترهای اندازه گیری شده میان چشم های کراتوکونوسی دارای خطوط وگت و فاقد خطوط، از آزمون رتبه های علامت دار ویلکاکسون استفاده گردید. مقدار 05/0P <، سطح معنی داری آزمون ها در نظر گرفته شد.
یافته ها: 50 بیمار با میانگین سنی±انحراف معیار 46/5±43/27، مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج ما نشان داد که به جز پارامتر J45 (مقدارP=58/0)، سایر پارامترهای حدت بینایی دور تصحیح شده و تصحیح نشده، اسفر، سیلندر، معادل اسفر و J0، بین دو گروه، تفاوت معنی داری داشتند (همه مقادیر P کمتر از 05/0). همچنین، برای برخی پارامترهای اندازه گیری شده توسط دستگاه iTrace، شامل مجموع جذر میانگین مربعات ، مجموع جذر میانگین مربعات رده پایین، جذر میانگین مربعات دفوکوس، جذر میانگین مربعات آستیگماتیسم، مجموع جذر میانگین مربعات رده بالا، جذر میانگین مربعات کما، جذر میانگین مربعات اسفریکال و جذر میانگین مربعات تریفویل به جز جذر میانگین مربعات آستیگماتیسم ثانویه (054/0 = P)، میان دو گروه تفاوت قابل ملاحظه آماری وجود داشت (همه، 05/0> P).
نتیجه گیری: اندازه گیری های iTrace برای جبهه موج نشان داد که اکثر ابیراهی های رده بالا و پایین، در چشم های کراتوکونوسی دارای خطوط وگت در مقایسه با چشم های فاقد این خطوط بیشتر می باشند. نتایج این مطالعه می تواند در ارزیابی و درمان بیماران کراتوکونوس دارای خطوط وگت، مد نظر قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


  1. Rabinowitz YS. Keratoconus. Surv Ophthalmol 1998; 42(4): 297-319.
  2. Romero-Jiménez M, Santodomingo-Rubido J, Wolffsohn JS. Keratoconus: a review. Cont Lens Anterior Eye 2010; 33(4): 157-66.
  3. Kymes SM, Walline JJ, Zadnik K, Sterling J, et al. Changes in the quality-of-life of people with keratoconus. Am J Ophthalmol 2008; 145(4): 611-617.
  4. Kennedy RH, Bourne WM, Dyer JA. A 48-year clinical and epidemiologic study of keratoconus. Am J Ophthalmol 1986; 101(3): 267-73.
  5. Gokhale NS. Epidemiology of keratoconus. Indian J Ophthalmol 2013; 61(8): 382-3.
  6. Krachmer JH, Feder RS, Belin MW. Keratoconus and related noninflammatory corneal thinning disorders. Surv Ophthalmol 1984; 28(4): 293-322.
  7. Pinero DP, Nieto JC, Lopez-Miguel A. Characterization of corneal structure in keratoconus. J Cataract Refract Surg 2012; 38(12): 2167-83.
  8. Szczotka LB, Barr JT, Zadnik K. A summary of the findings from the Collaborative Longitudinal Evaluation of Keratoconus (CLEK) Study. CLEK Study Group. Optometry 2001; 72(9): 574-84.
  9. Hollingsworth JG, Efron N. Observations of banding patterns (Vogt striae) in keratoconus: a confocal microscopy study. Cornea 2005; 24(2): 162-6.
  10. Zadnik K, Barr JT, Edrington TB, Everett DF, et al. Baseline findings in the Collaborative Longitudinal Evaluation of Keratoconus (CLEK) Study. Invest Ophthalmol Vis Sci 1998; 39(13): 2537-46.
  11. Chalita MR, Chavala S, Xu M, Krueger RR. Wavefront analysis in post-LASIK eyes and its correlation with visual symptoms, refraction, and topography. Ophthalmology 2004; 111(3): 447-53.
  12. Williams D, Yoon GY, Porter J, Guirao A, et al. Visual benefit of correcting higher order aberrations of the eye. J Refract Surg 2000; 16(5): S554-9.
  13. Thibos LN, Hong X, Bradley A, Cheng X. Statistical variation of aberration structure and image quality in a normal population of healthy eyes. J Opt Soc Am A Opt Image Sci Vis 2002; 19(12): 2329-48.
  14. Maeda N, Fujikado T, Kuroda T, Mihashi T, et al. Wavefront aberrations measured with Hartmann-Shack sensor in patients with keratoconus. Ophthalmology 2002; 109(11): 1996-2003.
  15. Marcos S. Aberrations and visual performance following standard laser vision correction. J Refract Surg 2001; 17(5): S596-601.
  16. Bailey MD, Mitchell GL, Dhaliwal DK, Wachler BS, et al. Patient satisfaction and visual symptoms after laser in situ keratomileusis. Ophthalmology 2003; 110(7): 1371-8.
  17. Bühren J, Martin T, Kühne A, Kohnen T. Correlation of aberrometry, contrast sensitivity, and subjective symptoms with quality of vision after LASIK. J Refract Surg 2009; 25(7): 559-68.
  18. Moreno-Barriuso E, Lloves JM, Marcos S, Navarro R, et al. Ocular aberrations before and after myopic corneal refractive surgery: LASIK-induced changes measured with laser ray tracing. Invest Ophthalmol Vis Sci 2001; 42(6): 1396-403.
  19. Gobbe M, Guillon M. Corneal wavefront aberration measurements to detect keratoconus patients. Cont Lens Anterior Eye 2005; 28(2): 57-66.
  20. Atchison DA, Collins MJ, Wildsoet CF, Christensen J, et al. Measurement of monochromatic ocular aberrations of human eyes as a function of accommodation by the Howland aberroscope technique. Vision Res 1995; 35(3): 313-23.
  21. Oshika T, Klyce SD, Applegate RA, Howland HC, et al. Comparison of corneal wavefront aberrations after photorefractive keratectomy and laser in situ keratomileusis. Am J Ophthalmol 1999; 127(1): 1-7.
  22. Miháltz K, Kránitz K, Kovács I, Takács A, et al. Shifting of the line of sight in keratoconus measured by a hartmann-shack sensor. Ophthalmology 2010; 117(1): 41-8.
  23. Lim L, Wei RH, Chan WK, Tan DT. Evaluation of higher order ocular aberrations in patients with keratoconus. J Refract Surg 2007; 23(8): 825-8.
  24. Charman WN. Wavefront aberration of the eye: a review. Optom Vis Sci 1991; 68(8): 574-83.
  25. Chakraborty R, Read SA, Collins MJ. Diurnal variations in ocular aberrations of human eyes. Curr Eye Res 2014; 39(3): 271-81.
  26. Awwad ST, El-Kateb M, McCulley JP. Comparative higher-order aberration measurement of the LADARWave and Visx WaveScan aberrometers at varying pupil sizes and after pharmacologic dilation and cycloplegia. J Cataract Refract Surg 2006; 32(2): 203-14.
  27. Cade F, Cruzat A, Paschalis EI, Espírito Santo L, et al. Analysis of four aberrometers for evaluating lower and higher order aberrations. PLoS One 2013; 8(1): e54990.
  28. Guilbert E, Saad A, Elluard M, Grise-Dulac A, et al. Repeatability of Keratometry Measurements Obtained With Three Topographers in Keratoconic and Normal Corneas. J Refract Surg 2016; 32(3): 187-92.
  29. Thibos LN, Horner D. Power vector analysis of the optical outcome of refractive surgery. J Cataract Refract Surg 2001; 27(1): 80-5.
  30. Schwiegerling J, Greivenkamp JE, Miller JM. Representation of videokeratoscopic height data with Zernike polynomials. J Opt Soc Am A Opt Image Sci Vis 1995; 12(10): 2105-13.
  31. Schwiegerling J, Greivenkamp JE. Keratoconus detection based on videokeratoscopic height data. Optom Vis Sci 1996; 73(12): 721-8.
  32. Applegate RA, Hilmantel G, Howland HC, Tu EY, et al. Corneal first surface optical aberrations and visual performance. J Refract Surg. 2000; 16(5):507-14.
  33. Shah S, Naroo S, Hosking S, Gherghel D, et al. Nidek OPD-scan analysis of normal, keratoconic, and penetrating keratoplasty eyes. J Refract Surg 2003: S255-9.
  34. Alió JL, Shabayek MH. Corneal higher order aberrations: a method to grade keratoconus. J Refract Surg 2006; 22(6): 539-45.
  35. Mocan MC, Yilmaz PT, Irkec M, Orhan M. The significance of Vogt's striae in keratoconus as evaluated by in vivo confocal microscopy. Clin Exp Ophthalmol 2008; 36(4): 329-34.
  36. Sabesan R, Yoon G. Visual performance after correcting higher order aberrations in keratoconic eyes. J Vis 2009; 9(5): 6.1-10.