مقایسه دید رنگ بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد اپتومتری، گروه اپتومتری، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

2 دکترای تخصصی، گروه کاردرمانی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

3 دکترای تخصصی، گروه پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شاهد، تهران، ایران

4 استاد گروه اپتومتری، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران ، ایران

5 استاد گروه اپتومتری، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

6 مرکز تحقیقات اپیدمیولوژیک بیماریهای چشم نور، بیمارستان چشم پزشکی نور، تهران، ایران

چکیده

هدف: 
مطالعه حاضر با هدف ارزیابی کمی دید رنگ بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس  Multiple Sclerosis(MS)نوع عود و فروکش با و بدون علائم بینایی با استفاده از تست D15 انجام گرفت.
روش بررسی:
در این مطالعه 100 چشم از 50 بیمار مبتلا به MS (30 بیمار دارای علائم بینایی و 20 بیمار بدون علائم بینایی) و 50 چشم از 25 فرد نرمال  به عنوان گروه مقایسه با محدوده سنی 40- 18سال مورد ارزیابی قرار گرفت. در تقسیم‌ بندی چشم‌ها در 4 گروه شامل چشم آسیب دیده بیمار با علائم بینایی یکطرفه (گروه 1)، چشم سالم بیمار با علائم بینایی یکطرفه (گروه 2)، چشم بیمار MS بدون علائم بینایی (گروه 3) و چشم فرد گروه مقایسه (گروه 4) قرار گرفتند. حدت بینایی بیماران با استفاده از چارت اسنلن اندازه گیری شد. ارزیابی دید رنگ با استفاده از تست Farnsworth D-15 انجام گرفت و نتایج آن بر اساس معیار CCI (color confusion index)  به صورت کمی ثبت شد.
یافته‌ها:
میانگین امتیازCCI  دید رنگ در گروه اول 17/69±19/131، در گروه دوم 39/13±126/15، در گروه سوم 62/03±123/10 و در گروه چهارم 00/00±117/0 بود که در مقایسه هرسه گروه با گروه مقایسه اختلاف معنی‌داری مشاهده شد. (به ترتیب: 0/0001˂p=0/01،p<0/0001،p). بین گروه اول و دوم ارتباط معنی‌داری مشاهده نشد (149/0=p). ارتباط گروه دوم و سوم نیز معنی‌دار نبود (393/0=p). در مقایسه گروه اول و سوم ارتباط معنی‌داری مشاهده شد (0/01=p)
نتیجه‌گیری: 
اختلال دید رنگ در هر دو گروه از بیماران با و بدون علائم بینایی وجود دارد اما از لحاظ شدت آسیب متفاوت هستند. ارزیابی کمی این تست و تعیین تغییرات دید رنگ در معاینات متوالی می‌تواند اطلاعات مفیدی در بررسی سیر بیماری برای معاینه کننده فراهم می­کند و یک معیار کلینیکی مناسب در شناسایی نقایص تحت کلینیکی در کنار سایر روش‌های تشخیصی در بیماران مبتلا به MS می­باشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

مراجع

  1. Calabresi, P.A., Diagnosis and management of multiple sclerosis. Am Fam Physician 2004; 70(10): 1935-44.
  2. Frohman, E.M., Frohman T.C, Zee D.S, McColl R, et al., The neuro-ophthalmology of multiple sclerosis. Lancet Neurol 2005; 4(2): 111-21.
  3. Gundogan, F.C.,Tas A, Altun S, Oz O, et al., Color vision versus pattern visual evoked potentials in the assessment of subclinical optic pathway involvement in multiple sclerosis. Indian J Ophthalmol 2013; 61(3): 100-3.
  4. Shaygannejad, V.,Gholabchi K, Dehghani A, Ashtari F, et al., Color blindness among multiple sclerosis patients in Isfahan. J Res Med Sci 2012; 17(3): 254-7.
  5. Menage, M.J.,Papakostopoulos D, Dean Hart JC, Papakostopoulos S, et al., The Farnsworth-Munsell 100 hue test in the first episode of demyelinating optic neuritis. Br J Ophthalmol 1993; 77(2): 68-74.
  6. Hoyt, C.S. The Farnsworth-Munsell 100 hue test and optic neuritis. Br J Ophthalmol 1993; 77(2): 65.
  7. Schneck, M.E. and G. Haegerstrom-Portnoy. Color vision defect type and spatial vision in the optic neuritis treatment trial. Invest Ophthalmol Vis Sci 1997; 38(11): 2278-89.
  8. Katz, B., The dyschromatopsia of optic neuritis: a descriptive analysis of data from the optic neuritis treatment trial. Trans Am Ophthalmol Soc 1995; 93: 685-708.
  9. Travis, D. and P. Thompson, Spatiotemporal contrast sensitivity and colour vision in multiple sclerosis. Brain 1989; 112 ( Pt 2): 283-303.
  10. Flanagan, P. and A.J. Zele, Chromatic and luminance losses with multiple sclerosis and optic neuritis measured using dynamic random luminance contrast noise. Ophthalmic Physiol Opt 2004; 24(3): 225-33.
  11. Frederiksen, J., Larsson H, Olesen J, Stigsby B. Evaluation of the visual system in multiple sclerosis. II. Colour vision. Acta Neurol Scand 1986; 74(3): 203-9.
  12. Frederiksen, J.L, Larsson H.B, Ottovay E, Stigsby B, et al., Acute optic neuritis with normal visual acuity. Comparison of symptoms and signs with psychophysiological, electro- physiological and magnetic resonance imaging data. Acta Ophthalmol (Copenh) 1991; 69(3): 357-66.
  13. Sartucci, F., Murri L, Orsini C, Porciatti V , Equiluminant red-green and blue-yellow VEPs in multiple sclerosis. J Clin Neurophysiol 2001; 18(6): 583-91.
  14. Jackson, T.L., G.L. Ong, and L.G. Ripley, Orientational contrast sensitivity and chromatic contrast thresholds in multiple sclerosis. Am J Ophthalmol 2004; 137(2): 283-6.
  15. Moura, A.L, Teixeira R.A, Oiwa N.N, Costa M.F, et al., Chromatic discrimination losses in multiple sclerosis patients with and without optic neuritis using the Cambridge Colour Test. Vis Neurosci 2008; 25(3): 463-8.
  16. Benjamin, W.J. and I.M. Borish, Borish's Clinical Refraction. 2006: Butterworth-Heinemann.Chapter 9.
  17. Bowman, K.J. A method for quantitative scoring of the Farnsworth Panel D-15. Acta Ophthalmol (Copenh) 1982; 60(6): 907-16.
  18. Beck, R.W.,Kupersmith M.J, Cleary P.A, Katz B, et al., Fellow eye abnormalities in acute unilateral optic neuritis. Experience of the optic neuritis treatment trial. Ophthalmology 1993; 100(5):691-7; discussion 697-8.

فصلنامه علمی- پژوهشی علوم پیراپزشکی وتوانبخشی
دوره 7، شماره 2
تیر 1397
صفحه 37-42

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار