مطالعه فعالیت الکتریکی عضلات ساق پا در مردان ورزشکار مبتلا به Shin Splints

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

2 استادیار گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

3 دانشیار گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران

چکیده

هدف:
ثبت فعالیت الکتریکی عضلات می تواند اطلاعاتی در خصوص میزان فعال شدن عضلات ساق در افراد مبتلا به شینShin Splints بدهد، بنابراین هدف از مطالعه حاضر ارزیابی فعالیت الکتریکی عضلات ساق پا در مردان ورزشکار مبتلا به Shin Splints بود.
روش بررسی:
تعداد 30 دانشجوی تربیت بدنی در این تحقیق شرکت کردند.فعالیت الکتریکی عضلات درشت نئی قدامی و دوقلو (داخلی و خارجی) به ترتیب در وضعیت Dorsiflexion و Plantar flexion با استفاده از دستگاه الکترومایوگرافی Biovesion اندازه­گیری و ثبت شد. نتایج با استفاده از آزمون t student در سطح معناداری 0/05≥p مورد آزمون قرار گرفت.
یافته‌ها:
نتایج تحقیق نشان داد که تفاوت معنی­ داری در فعالیت الکتریکی عضلات درشت نئی قدامی (0/054=p)، دوقلو داخلی (0/07=p) و خارجی (0/11=p) بین افراد مبتلا به Shin Splints و سالم وجود نداشت. اما تفاوت معنی داری در نسبت فعالیت الکتریکی عضله درشت نئی قدامی به عضلات دوقلو مشاهده شد (0/01=p).
نتیجه گیری:
نتایج تحقیق حاضر نشان داد که عدم تعادل عضلات درشت نئی قدامی نسبت به دوقلو ممکن است عاملی برای بروز Shin Splints باشد. بنابراین شاید با تقویت عضلات درشت نئی قدامی بتوان به کاهش درد افراد مبتلا به Shin Splints کمک نمود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

مراجع

  1. Louis.CL Mackinders. (Soft tissue injuries in sports medicine). Rauof H. First edition. Tehran: publications of Razavi; 2003: 399. [Persain]
  2.  Banerjee P, Mclean C. Chronic exertional compartment syndrome with medial tibial stress syndrome in twins. Orthopedics 2011; 34(6): e219-e21.
  3.  Yates B, White S. The incidence and risk factors in the development of medial tibial stress syndrome among naval recruits. The American journal of sports medicine 2004; 32(3): 772-80.
  4.  Tweed JL, Campbell JA, Avil SJ. Biomechanical risk factors in the development of medial tibial stress syndrome in distance runners. Journal of the American Podiatric Medical Association 2008; 98(6): 436-44.
  5. Franklyn M, Oakes B, Field B, Wells P, et al. Section modulus is the optimum geometric predictor for stress fractures and medial tibial stress syndrome in both male and female athletes. The American journal of sports medicine 2008; 36(6): 1179-89.
  6. Burne S, Khan K, Boudville P, Mallet R, Newman P, Steinman L, et al. Risk factors associated with exertional medial tibial pain: a 12 month prospective clinical study. British journal of sports medicine 2004; 38(4): 441-5.
  7. Madeley LT, Munteanu SE, Bonanno DR. Endurance of the ankle joint plantar flexor muscles in athletes with medial tibial stress syndrome: a case-control study. Journal of Science and Medicine in Sport 2007; 10(6): 356-62.
  8. Plisky MS, Rauh MJ, Heiderscheit B, Underwood FB, Tank RT. Medial tibial stress syndrome in high school cross-country runners: incidence and risk factors. journal of orthopaedic & sports physical therapy 2007; 37(2): 40-7.
  9. Hubbard TJ, Carpenter EM, Cordova ML. Contributing factors to medial tibial stress syndrome: a prospective investigation. Medicine and science in sports and exercise 2009; 41(3): 490-6.
  10. Moen M, Bongers T, Bakker E, Zimmermann W, et al. Risk factors and prognostic indicators for medial tibial stress syndrome. Scandinavian journal of medicine & science in sports 2012; 22(1): 34-9.
  11. Couture CJ, Karlson KA. Tibial stress injuries: decisive diagnosis and treatment of ‘shin splints’. The Physician and sportsmedicine 2002; 30(6): 29-36.
  12. Clement DB. Tibial stress syndrome in athletes. The American Journal of Sports Medicine. 1974; 2(2): 81-5.
  13. Noh B, Ishii T, Masunari A, Harada Y, Miyakawa S. Muscle activation of plantar flexors in response to different strike patterns during barefoot and shod running in medial tibial stress syndrome. The Journal of Physical Fitness and Sports Medicine 2015; 4(1): 133-41.
  14. Türker KS. Electromyography: some methodological problems and issues. Physical Therapy 1993; 73(10): 698-710.
  15. Shultz SJ, Perrin DH. Using surface electromyography to assess sex differences in neuromuscular response characteristics. Journal of athletic training 1999; 34(2): 165.
  16. Powers CM. Patellar kinematics, part I: the influence of vastus muscle activity in subjects with and without patellofemoral pain. Physical therapy 2000; 80(10): 956-64.
  17. Leboucher J, Scharr S, Heitzmann D, Block J, et al. P 027-Feasability study of the use of silicon electrodes for EMG. Gait & Posture. 2018.
  18. Hashemi J, Morin E, Mousavi P, Mountjoy K, et al. EMG–force modeling using parallel cascade identification. Journal of Electromyography and Kinesiology 2012; 22(3): 469-77.
  19. Yüksel O, Ozgürbüz C, Ergün M, Işlegen C, et al. Inversion/Eversion strength dysbalance in patients with medial tibial stress syndrome. J Sports Sci Med 2011; 10(4): 737-42.
  20. Sokhangouei Y, Afsharmand Z. [Biomechanics and pato Biomechanics muscle]. First edition. Tehran. Sports Publication; 2012: 304. [Persain]

فصلنامه علمی- پژوهشی علوم پیراپزشکی وتوانبخشی
دوره 7، شماره 3
مهر 1397
صفحه 61-67

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار