تاثیر هشت هفته تمرینات یوگای خنده بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به پارکینسون ‏

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران ‏

2 استاد گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

هدف:
بیماری پارکینسون یکی از شایع ‌ترین بیماری ‌های دستگاه عصبی مرکزی است که متمرکز بر گروه سنی سالمندان است و بر کیفیت زندگی بیماران تأثیر می‌گذارد. بنابراین پیدا کردن راهی برای کاهش عوارض این بیماری ضروری به نظر می ‌رسد. تأثیر خنده بر بهبود بسیاری از بیماری ‌ها به اثبات رسیده است. هدف این تحقیق تأثیر تمرینات یوگای خنده بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به پارکینسون است.
روش بررسی:
تعداد 24 زن مبتلا به بیماری پارکینسون (مرحله 3-1 بر اساس مقیاس یان و یاهر) به صورت هدفمند و داوطلبانه انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (انحراف معیار± میانگین، سن 6/8±52/6 سال، وزن 7/8±61/1 کیلوگرم، قد 4/3±157/8 سانتی متر) و کنترل (سن 6/7±55/5 سال، وزن 6/8±67 کیلوگرم، قد 5/5±158/4 سانتی متر)  قرار گرفتند. گروه تجربی علاوه بر درمان‌ های دارویی به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه 45 دقیقه ای به انجام فعالیت یوگای خنده پرداختند. در حالی که بیماران گروه کنترل در این مدت جز درمان ‌های داروی، هیچ فعالیت بدنی مؤثری را انجام ندادند. کیفیت زندگی بیماران با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران پارکینسون (Parkinson Disease Quality of Life; PDQL) قبل و بعد از هشت هفته مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ­ها با استفاده از روش آنالیز واریانس با اندازه ­های تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح خطای پنج درصد و با استفاده از نسخه­ی 22 نرم­افزار SPSS انجام شد.
یافته ها:
بررسی و تحلیل داده ­ها نشان داد که در بیماران گروه تجربی، پس از اجرای مداخله میانگین امتیاز کیفیت زندگی به طور معناداری افزایش داشت (0/001>p) ولی در گروه کنترل میانگین امتیاز بیماران ر پس ­آزمون نسبت به پیش ­آزمون به طور معناداری کمتر بود (0/007=p). همچنین پس از اجرای مداخله میانگین امتیاز کیفیت زندگی بیماران گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به طور معناداری بیشتر بود (0/001>p) در حالی که قبل مداخله بین این دو گروه تفاوت معنادار وجود نداشت (0/863=p).
نتیجه گیری:
از یافته‌ های این تحقیق می ‌توان نتیجه گرفت که تمرینات یوگای خنده تأثیر مثبتی بر بهبود کیفیت زندگی دارد، بنابراین یوگای خنده به عنوان یک روش مفید برای این گروه از بیماران توصیه می ‌شود.

کلیدواژه‌ها

مراجع

  1. Serrano-Dueñas M, Martı́nez-Martı́n P, Vaca-Baquero V. Validation and cross-cultural adjustment of PDQL-questionnaire, Spanish version (Ecuador) (PDQL-EV). Parkinsonism Related Disorders. 2004; 10(7): 433-437.
  2. Behari M, Srivastava AK, Pandey RM. Quality of life in patients with Parkinson's disease. Parkinsonism and Related Disorder. 2005; 11(4): 221-226.
  3. Marinus J,  C Ramaker C, van Hilten JJ,  Stiggelbout A. Health related quality of life in Parkinson's disease: a systematic review of disease specific instruments. Journal of   Neurology Neurosurgery and Psychiatry 2002; 72(2): 241-248.
  4. Yousefi B, Tadibi V, Fathollahzadeh Khoei A, Montazeri A. Exercise therapy, quality of life, and activities of daily living in patients with Parkinson disease: a small scale quasi-randomised trial. http://wwwtrialsjournalcom/content/10/1/67.2009:1-7. [Persian]
  5. Raje P, Ning S, Branson C, Saint-Hilaire M, et al. Self-Reported Exercise Trends in Parkinson’s Disease Patients. Complementary Therapies in Medicine 2019; 42: 37-41.
  6. Cugusi L, Manca A, Bergamin M, Di Blasio A, et al. Aquatic exercise improves motor impairments in people with Parkinson's disease, with similar or greater benefits than land-based exercise: a systematic review. Journal of Physiotherapy 2019; 65(2): 65-74.
  7. Viliani T, Magnolfi S, Lunardelli ML, Giorgi C, et al . Effects of physical training on straightening-up processes in patients with Parkinson's disease. Disabil Rehabil 1999; 21(2): 68-73.
  8. Michels K, Dubaz O, Hornthal E, Bega D. Dance Therapy as a psychotherapeutic movement intervention in Parkinson’s disease. Complementary Therapies in Medicine 2018; 40: 248-252.
  9. Lerman SF, Bronner G, Cohen OS, Elincx-Benizri S, Strauss H, et al. Catastrophizing mediates the relationship between non-motor symptoms and quality of life in Parkinson's disease. Disability and Health Journal 2019. 12(4): 673-676.
  10. Jones CA, Pohar SL, Patten SB. Major depression and health-related quality of life in Parkinson's disease. General Hospital Psychiatry 2009; 31(4): 334-340.
  11. Pfeiffer RF. Non-motor symptoms in Parkinson's disease. Parkinsonism & Related Disorders 2016; 22: 119-122.
  12. Shahidi M, Mojtahed A, Modabbernia A, Mojtahed M, et al. Laughter yoga versus group exercise program in elderly depressed women: a randomized controlled trial. International Journal of Geriatric Psychiatry 2011; 26(3): 322-7. [Persian]
  13. Kataria M. Laugh for no reason. India: Madhuri International; 2019.
  14. Bega D, Palmentera P, Wagner A, Hovde M, et al. Laughter is the best medicine: The Second City® improvisation as an intervention for Parkinson's disease. Parkinsonism & Related Disorders 2017; 34 :62-65.           
  15. Basmajian JV. The elixir of laughter in rehabilitation. Arch Phys Med Rehabil 1998; 79(12): 1597-602.
  16. Berk RA. The active ingredients in humer: psychophysiological benefits and risks for older adults. Educational Gerontology 2001; 27(3-4): 323-339.
  17. Burini B, Iacucci S, Rimatori C, Riccardi, G, et al. A randomised controlled cross-over trial of aerobic training versus Qigong in advanced Parkinson's disease. Eura Medicophys 2006; 42(3): 231-238.
  18. Yosefi B, Tadibi V, Taherzade G. The effect of one course of movement therapy exercises on quality of life in Parkinson's patients. Olympic Journal 2008; 17(2): 73-84. [Persian] 
  19. Memarian  A, Sanatkaran A, Bahari  M, Habibi A.H. The Effectiveness of Laughter Yoga Exercises on Anxiety and Sleep Quality in the Elderly suffering from Parkinson's Disease. Journal of Aging Psychology 2017; 3(2): 85-96. [Persian]
  20. Ghaem H, Bohani Haghighi A, zaighami B, Dehghan A. Validity and reliability of Persian version of Parkinson's Quality of Life Questionnaire. Journal of Kerman Medical Sciences 2010; 16(1): 49-58. [Persian]
  21. Hobson P, Meara J. Measuring the impact of Parkinson's Disease with the Parkinson Disease Quality of life Questionnaire. Age and Ageing. 1999; 28(4): 341-346.
  22. DeCaro DS, Constantine Brown JL. Laughter Yoga, Adults Living with Parkinsons Disease, and Caregivers: A Pilot Study. EXPLORE 2016; 12(3): 196-199
  23. Swink LA, Fruhauf CA, Atler KE, Fling BW, et al. Health-related quality of life changes after the merging yoga and occupational therapy for Parkinson's disease program: A mixed-methods study. Complementary Therapies in Clinical Practice 2020; 39: 101-156.
  24. Dehghan A, Ghaem H, Bohani Haghighi A, zaighami B. Comparison of quality of life in Parkinson's patients with and without fatigue symptoms. Journal of Hormozgan Medical Sciences 2012; 15(1):49-55. [Persian]
  25. Bennett MP, Lengacher C. Humor and Laughter May Influence Health: II. Complementary Therapies and Humor in a Clinical Population. Complement Alternat Med (CAM) 2006; 3(2):187-190.
  26. Schrag A, Quinn N.  How does Parkinson's disease affect quality of life? A comparison with quality of life in the general population. Mov Disord 2000; 15(6): 112-118.
  27. Khalaji H, Bahramy H, Noroozian M, Mohammadzadeh Heravi S. The effect of physical activity on functional fitness and quality of life in people with Parkinson's disease. Medical Journal of Mashhad University of Medical Science. 2014; 57(3): 542-554. [Persian]
  28. Kataria M. http://laughteryoga.org.  2018 [cited 2011 Laughter Yoga As Laughter Therapy[.
فصلنامه علمی- پژوهشی علوم پیراپزشکی وتوانبخشی
دوره 10، شماره 2
شهریور 1400
صفحه 39-48

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار