تأثیر نوروفیدبک بر توجه اشتراکی و فعالیت الکتریکی مغز کودکان پسر دارای اختلال اوتیسم(کارکرد بالا)‏

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای تخصصی یادگیری حرکتی، گروه رفتارحرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

2 استاد تمام گروه رفتار حرکتی،دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

3 دانشیار گروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

4 استادیار گروه علوم اعصاب، دانشکده فناوری های نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

چکیده

هدف:
اختلال طیف اوتیسم، یک اختلال رشدی است. افراد دارای اختلال اوتیسم در مهارت های اجتماعی نظیر توجه اشتراکی دچار مشکل هستند. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی تأثیر نوروفیدبک بر توجه اشتراکی و فعالیت الکتریکی مغز کودکان پسر 6 تا 8 سال دارای اوتیسم با کارکرد بالا بود.
روش بررسی:
30 کودک پسر دارای اختلال اوتیسم با کارکرد بالا در دامنه سنی 8-6 سال انتخاب و به صورت تصادفی در یکی از گروه های نوروفیدبک و کنترل قرار داده شدند. گروه نوروفیدبک به مدت 30 ساعت مداخله نوروفیدبک افزایش آلفا (12-8 هرتز) ،کاهش تتا (8-5 هرتز) و بتا (30-13 هرتز) را دریافت کردند. هر جلسه تمرینی بین 45 تا 60 دقیقه بود. گروه کنترل نیز به همین میزان مداخله شبیه سازی شده ای را دریافت می کردند. در دو مرحله پیش و پس از مداخله، توجه اشتراکی شرکت کنندگان توسط مقیاس ارتباط اجتماعی اولیه مورد سنجش قرار گرفت. همچنین از هر آزمودنی به مدت 5 دقیقه نوار مغز در دو مرحله پیش و پس آزمون ثبت شد تا تغییرات امواج آلفا، تتا و بتا مورد مقایسه قرار گیرند. از آزمون تحلیل آنالیز واریانس مرکب دو (گروه) × چهار( مراحل: پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری کوتاه مدت و پیگیری بلند مدت) و تحلیل واریانس به منظور بررسی تأثیر برنامه مداخلاتی استفاده شد و نمرات پی آزمون شرکت کنندگان به عنوان متغیر مداخله گر وارد گردید. آزمون های آماری توسط نرم افزار SPSS نسخه 23 انجام گرفتند.
یافته ها:
نتایج آماری نشان دهنده پیشرفت گروه نوروفیدبک در پس آزمون نسبت به پیش آزمون بود. همچنین بین دو گروه در پس آزمون تفاوت معنی داری در شاخص توجه اشتراکی مشاهده شد (0/05>p). علاوه بر این، شرکت کنندگان گروه نوروفیدبک توانسته بودند؛ تغییرات مورد نظر در امواج آلفا، تتا و بتا را نسبت به گروه کنترل در حالت استراحت ایجاد کنند.
نتیجه گیری:
با توجه به نتایج مطالعه حاضر، می توان چنین برداشت کرد که برنامه های مداخلاتی غیرتهاجمی نظیر نوروفیدبک می توانند به بهبود توجه اشتراکی کودکان دارای اختلال اوتیسم با کارکرد بالا منجر گردند و پیشنهاد می شود در برنامه های مداخلاتی افراد دارای اوتیسم، قرار گیرند.

کلیدواژه‌ها

مراجع

  1. American Psychiatric Association. Diagnostic and statistical manual of mental disorders (5th ed.). Arlington, VA: American Psychiatric Publishing 2013.
  2. Samadi SA, McConkey R. Screening for autism in Iranian preschoolers: Contrasting M-CHAT and a scale developed in Iran. Journal of autism and developmental disorders 2015; 45(9): 2908-2916.
  3. Hazlett HC, Gu H, Munsell BC, Kim SH, et al. Early brain development in infants at high risk for autism spectrum disorder. Nature 2017; 542(7641); 348-351.
  4. Jansiewicz EM, Goldberg MC, Newschaffer CJ, Denckla  MB, et al. Motor signs distinguish children with high functioning autism and Asperger’s syndrome from controls. Journal of autism and developmental disorders 2006; 36(5): 613-621.
  5. Perkins TJ, Bittar RG, McGillivray JA, Cox II, et al. Increased premotor cortex activation in high functioning autism during action observation. Journal of clinical neuroscience: official journal of the Neurosurgical Society of Australasia 2015; 22(4): 664-669.
  6. Charman T. Why is joint attention a pivotal skill in autism?. Philosophical Transactions of the Royal Society of London. Series B: Biological Sciences 2003; 358(1430): 315-324.
  7. Mundy P, Kim K, McIntyre N, Lerro L, et al. Joint Attention and Information Processing in Children with Higher Functioning Autism Spectrum Disorders. Journal of Autism and Developmental Disorders 2016; 46(7): 2555-2560.
  8. Sigman M, McGovern CW. Improvement in cognitive and language skills from preschool to adolescence in autism. Journal of autism and developmental disorders 2005; 35(1):15-23.
  9. Alotaibi AG. The effect of teacher implemented Joint Attention intervention on improving teacher-child communication and social interaction among children with ASD. Amazonia Investiga 2020; 9(26): 228-235.
  10. Hickok G. Eight problems for the mirror neuron theory of action understanding in monkeys and humans. J Cognitive Neurosciense 2009; 21: 1229–1243.
  11. Marsh LE, Hamilton AFD. Dissociation of mirroring and mentalizing systems in autism. Neuroimage 2011; 56(3): 1511-1519.
  12. Oberman LM, McCleery JP, Hubbard EM, Bernier R, Wiersema, et al. Developmental changes in mu suppression to observed and executed actions in autism spectrum disorders.Social cognitive and affective neuroscience 2013; 8(3): 300-304.
  13. Martineau J, Andersson F, Barthelemy C, Cottier JP, et al. Atypical activation of the mirror neuron system during perception of hand motion in autism. Brain Res 2010; 1320: 168–175.
  14. Plata Bello J, Modrono C, González JL. The role of mirror neurons in neurosurgical patients: A few general considerations and rehabilitation perspectives. Neuro Rehabilitation 2014; 35(4): 665-671.
  15. Pineda JA. The functional significance of mu rhythms: translating seeing and hearing into doing. Brain Research Reviews 2005; 50(1): 57-68.
  16. Francuz P, Zapala D. The suppression of the mu rhythm during the creation of imagery representation of movement. Neuroscince Letters 2011; 495: 39–43.
  17. Raymaekers R, Wiersema JR, Roeyers H. EEG study of the mirror neuron system in children with high functioning autism. Brain Research 2009; 1304: 113-121.
  18. Bagherzadeh Y, Baldauf D, Pantazis D, Desimone R. Alpha synchrony and the neurofeedback control of spatial attention. Neuron 2020; 105(3): 577-587.
  19. Coben R, Linden M, Myers TE. Neurofeedback for autistic spectrum disorder (review). Psychophysiol. Biofeedback 2010; 35: 83–105.
  20. Kamiya J, Conscious control of brain waves. Psychology Today 1968; 1: 57-60.
  21. Scolnick B. Effects of electroencephalogram biofeedback with Asperger's syndrome. International Journal of Rehabilitation Research 2005; 28(2): 159-163.
  22. Kouijzer ME, van Schie HT, Gerrits BJ, Buitelaar JK, et al. Is EEG-biofeedback an effective treatment in autism spectrum disorders? A randomized controlled trial. Applied psychophysiology and biofeedback 2013; 38(1): 17-28.
  23. Thompson L., Thompson M. Neurofeedback outcomes in clients with Asperger’s syndrome. Applied psychophysiology and biofeedback 2010; 35(1): 63.
  24. Ramachandran VS, Oberman LM. Broken mirrors: a theory of autism. Scientific American. 2006; 295(5): 62-69.
  25. Ikeda Y, Nishimura Y, Shin N, Higuchi S. A study of EEG mu neurofeedback during action observation. Experimental Brain Research 2020; 1-8.
  26. Pineda JA, Carrasco K, Datko M, Pillen S, Schalles M. Neurofeedback training produces normalization in behavioural and electrophysiological measures of high-functioning autism. Philosophical Transactions of the Royal Society B: Biological Sciences 2014; 369: 20.
  27. Rozengurt R, Barnea A, Uchida S, Levy DA. Theta EEG neurofeedback benefits early consolidation of motor sequence learning. Psychophysiology 2016; 53(7): 965-973.
  28. Vosooghifard F, Alizadeh Zarei M, Nazari MA, Kamali M. The effect of neurofeedback training and neurofeedback with occupational therapy based on cognitive rehabilitation on executive functions in autistic children. Journal of Modern Rehabilitation 2014; 7(2): 28-35. [ Persian]
  29. Mercado J, Escobedo L, Tentori M. A BCI video game using neurofeedback improves the attention of children with autism. Journal on Multimodal User Interfaces 2020; 1-9.
  30. Baron-Cohen S, Lombardo MV, Auyeung B, Ashwin E, et al. Why are autism spectrum conditions more prevalent in males?. PLoS biology. 2011; 9(6): e1001081.
  31. Siegel DJ. Commentary on ‘integrating interpersonal neurobiology with group psychotherapy’: reflections on mind, brain, and relationships in group psychotherapy. Int. J. Group Psych other 2010; 60: 483-485.
  32. Dinstein I, ThomasC, Humphreys K, Minshew N, et al. Normal movement selectivity in autism. Neuron 2010; 66(3): 461-469.
  33. Bastiaansen JA, Thioux M, Nanetti L, van der Gaag C, Ketelaars, et al. Age-related increase in inferior frontal gyrus activity and social functioning inautism spectrum disorder. Biological Psychiatry 2011;69 (9): 832- 838.
  34. Keuken MC, Hardie A, Dorn BT, Dev S, et al. The role of the left inferior frontal gyrus in social perception: an rTMS study. Brain Res 2011; 1383: 196-205.
  35. Arnstein D, Cui F, Keysers C, Maurits NM, et al. Mu-suppression during action observation and execution correlates with BOLD in dorsal premotor, inferior parietal, and SI cortices. J. Neurosci. 2011; 31(14): 243-249.
فصلنامه علمی- پژوهشی علوم پیراپزشکی وتوانبخشی
دوره 10، شماره 3
آذر 1400
صفحه 74-86

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار