تاثیر هشت هفته تمرینات عصبی- عضلانی بر عملکرد و دامنه حرکتی مفصل شانه در ورزشکاران مبتلا به بی‌ثباتی ‏عملکردی شانه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 ‏استادیار گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده ‏علوم ورزشی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی تهران، تهران، ایران‏

2 ‏کارشناس ارشد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشگاه ‏آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران

چکیده

هدف:
اختلال در عملکرد و دامنه حرکتی شانه، از جمله پیامدهای مهم بی­ثباتی عملکردی مفصل شانه در ورزشکاران بالای سر می ­باشد. لذا، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر یک دوره تمرینات عصبی- عضلانی بر دامنه حرکتی و عملکرد شانه ورزشکاران مبتلا به بی‌ثباتی عملکردی مفصل شانه می ­باشد.
روش­ بررسی:
تحقیق حاضر به صورت نیمه تجربی با طرح پیش ­آزمون و پس ­آزمون اجرا شد. نمونه آماری تعداد 30 نفر از دختران 22 تا 35 سال از بین جامعه آماری بود که به صورت هدفمند و در دسترس و بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند و در نهایت به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری کنترل و تمرینی تقسیم­ بندی شدند. تمامی آزمودنی­ ها به صورت داوطلبانه و پس از تکمیل فرم رضایت­ نامه در تحقیق شرکت داده شدند. در مرحله پیش ­آزمون عملکرد مفصل شانه بوسیله آزمون عملکرد اندام فوقانی YBT–UQ و همچنین دامنه حرکتی مفصل شانه بوسیله گونیامتر مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از اتمام مرحله پیش ­آزمون، آزمودنی‌های گروه تمرینی به اجرای برنامه تمرینات عصبی- عضلانی به مدت 8 هفته و 3 جلسه در هفته پرداختند. پس از اتمام 8 هفته تمرینات کلیه اندازه ­گیری­ هایی که در مرحله پیش ­آزمون به انجام رسیده بود یک بار دیگر در مرحله پس ­آزمون به انجام رسید. جهت تجریه و تحلیل داده­ های بدست آمده از پژوهش آزمون تحلیل واریانس دوطرفه با اندازه­ های تکراری مورد استفاده قرار گرفت.
یافته ­ها:
یافته ­های تحقیق نشان داد که تمرینات عصبی-عضلانی مفصل شانه موجب افزایش معنی‌دار امتیاز آزمون عملکرد اندام فوقانی آزمودنی‌های گروه تمرین در هر 3 جهت و همچنین افزایش معنی ­دار دامنه حرکتی مفصل شانه در حرکات خم کردن، دور کردن، چرخش داخلی و چرخش خارجی شده است (0/05≥p). اما تفاوت معنی ­داری در متغیرهای فوق بین مراحل پیش ­آزمون و پس ­آزمون در گروه کنترل مشاهده نشد (0/05≥p). همچنین نتایج نشان داد که در مرحله پس­ آزمون، تفاوت معنی­ داری بین تمامی متغیرهای مورد بررسی در بین دو گروه وجود دارد (0/05≥p).
نتیجه ­گیری:
تمرینات عصبی-عضلانی با توجه به برخورداری از رویکرد چندوجهی، هماهنگی و قدرت عضلانی را توسعه می­ بخشد. بهبود کارآیی سیستم عصبی-عضلانی، افزایش عملکرد و دامنه حرکتی مفصل شانه را موجب می ­شود. لذا این شیوه تمرینی می ­تواند به عنوان گزینه ­ای مناسب در توانبخشی ورزشکاران مبتلا به بی­ثباتی عملکردی شانه مورد استفاده قرار گیرد. 

کلیدواژه‌ها

فصلنامه علمی- پژوهشی علوم پیراپزشکی وتوانبخشی
دوره 12، شماره 2
شهریور 1402

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار