تأثیر‎ ‎تمرینات‎ ‎ثبات‎ ‎عصبی‎ ‎عضلانی‎ ‎پویا‎ ‎‏(‏DNS‏) بر‏‎ ‎روی‎ ‎آزمون‎ ‎های‎ ‎عملکردی‎ ‎زانو‎ ‎در‎ ‎زنان‎ ‎ورزشکار

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ‏ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

2 استاد گروه فیزیوتراپی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران

3 استادیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

چکیده

هدف:
تقویت و بهبود کنترل عصبی عضلانی به شکل‌ های مختلف از جمله اصلاح تکنیک، جهت پیشگیری از بروز آسیب‌ های ورزشی، به عنوان یک اصل همواره مورد توجه محققین و ورزشکاران می‌ باشد. تکنیک فرود پس از پرش حین ورزش­ هایی نظیر والیبال به عنوان یکی از مهم­ترین سازوکارهای غیربرخوردی بروز آسیب‌ لیگامان‌ های مفصل زانو شناخته شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات ثبات عصبی عضلانی پویا بر روی آزمون­ های عملکردی زانو در زنان ورزشکار بود. 
روش بررسی:
30 بازیکن زن والیبال (سن 3/93±22/06 سال، قد0/04±1/67 متر، وزن 8/86±63/70 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 3/38±22/81 کیلوگرم بر متر مربع) با حداقل سه سال سابقه شرکت در تمرینات ورزش والیبال به صورت مداوم در این پژوهش شرکت کردند که به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (15 نفر) و گروه تجربی (15 نفر) تقسیم شدند. آزمون‌ های پرش تاک و سیستم امتیازدهی خطای فرود به عنوان امتیاز عملکرد آزمودنی‌ ها ثبت شد. متغیرهای کینماتیکی اندام تحتانی آزمودنی­ ها حین اجرای پرش تاک و آزمون سیستم امتیازدهی خطای فرود، قبل و بعد از انجام تمرینات ثبات عصبی عضلانی پویا، توسط دو دوربین از نماهای ساجیتال و فرونتال اندازه ­گیری شد. خطای عملکردی آزمودنی ­ها با استفاده از نرم افزار کینوا ثبت و در جدول مخصوص امتیازدهی آزمون ­ها ثبت شد. آزمودنی­ های گروه تجربی به مدت 6 هفته و 3 جلسه در هفته (هر جلسه در حدود 50 دقیقه) در برنامه تمرینات ثبات عصبی عضلانی پویا شرکت کردند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ­ها، از آزمون‌های پارامتریک تی مستقل و وابسته برای داده ­های با توزیع طبیعی، و آزمون ­های ناپارامتریک یومن ویتنی و ویلکاکسون برای داده ­های با توزیع غیرطبیعی در نرم افزار SPSS نسخه 23 استفاده شد.
یافته‌ ها:
یافته ­های پژوهش حاضر نشان داد که تمرینات ثبات عصبی عضلانی پویا منجر به کاهش معنا­دار در میانگین خطاهای پرش تاک از 10/66 در پیش آزمون به 7/80 در پس آزمون (0/001=p)، نمره آزمون سیستم امتیازدهی خطای فرود از 8/13 در پیش آزمون به 4/53 در پس آزمون (0/001=p) و کاهش نمره غلبه لیگامان از 1/40 در پیش آزمون به 0/8 در پس آزمون (0/001=p) در گروه تجربی شد.
نتیجه ‌گیری:
طبق نتایج پژوهش حاضر، به نظر می­ رسد انجام تمرینات ثبات عصبی عضلانی پویا در بازیکنان زن والیبال، موجب کاهش خطر آسیب و بهبود عملکرد حرکتی شده و احتمالاً در توان­بخشی ورزشکاران مؤثر باشد. از این رو، استفاده از تمرینات ثبات عصبی عضلانی پویا در رشته­ های ورزشی دارای ­پرش و فرودهای مکرر نظیر والیبال برای پیشگیری از بروز آسیب لیگامان متقاطع قدامی توصیه می­ شود.

کلیدواژه‌ها