تأثیرهشت هفته تمرینات فال­-پروف بر خطر سقوط، شادکامی و تاب آوری در سالمندان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه رفتارحرکتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

2 کارشناسی ارشد بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

3 دانشجوی دکترای رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران

چکیده

هدف:
پدیده پیری با تغییراتی در سیستم بدن همراه است که منجر به اختلالاتی در سالمندان می­شود. از تغییرات مرتبط با افزایش سن، از دست دادن تعادل و سقوط است که منجر به کاهش رسیدن اطلاعات لازم در مورد تعادل به سیستم عصبی­مرکزی می­شود. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تمرینات فال­پروف بر خطر سقوط، شادکامی و تاب آوری در  افراد سالمند بود.
روش بررسی:
روش پژوهش حاضر، از نوع نیمه ­تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه سالمندان شهرستان اردبیل بودند که از بین آنان 30 نفر (15 نفر گروه تمرین (سن: 5/66±70/25 سال، قد: 10/44±175/12 سانتی­متر، وزن: 9/48±78/36 کیلوگرم، شاخص توده بدنی: 6/15±26/98 کیلوگرم­بر­مترمربع و وضعیت شناختی: 2/35±25/12) و 15 نفر گروه کنترل (سن: 7/87±69/58 سال، قد: 7/45±177/32 سانتی­متر، وزن: 7/36±77/31 کیلوگرم، شاخص توده بدنی: 5/48±25/63 و وضعیت شناختی: 1/89±24/89)) به روش نمونه ­گیری در دسترس انتخاب شدند. گروه آزمایش، تمرینات فال ­پروف را به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه 50 دقیقه ­ای (که شامل مجموعه ای از تمرینات (حسی­ پیکری، دهلیزی، بینایی)، راهبردهای قامتی، کنترل مرکز ثقل و تمرینات قدرتی می­ شد) اجرا کردند. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه تاب ­آوری کانر و دیویدسون (The Connor-Davidson Resilience Scale ;CD-RISC)، پرسشنامه شادکامی آکسفورد (Oxford Happiness Inventory ;OHI) و پرسشنامه خطر سقوط یاردلی و همکاران (The Falls Efficacy Scale-International;FES-I) بود. جهت تجزیه و تحلیل پژوهش از آزمون تی ­زوجی برای مقایسه درون­ گروهی و از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره برای مقایسه تفاوت بین­گروهی استفاده شد.
یافته­ ها:
اختلافات معناداری بین گروهی در زمینه تاب‌آوری، شادکامی و ترس از سقوط بین گروه‌های تمرین و کنترل مشاهده شد (0/001=P). تجزیه و تحلیل‌های درون گروهی نشان داد که تاب‌آوری (0/001>P) و شادکامی (0/001>P) در گروه تمرین به ترتیب 31/4 و 61/7 درصد از پیش‌آزمون تا پس‌آزمون به طور معناداری افزایش یافت.  علاوه بر این، ترس از سقوط (0/001>P) در گروه تمرین از پیش‌آزمون تا پس‌آزمون 38/1 درصد کاهش معناداری داشت.
نتیجه ­گیری:
بر اساس یافته‌های این پژوهش، تمرینات فال­-پروف در مقایسه با گروه کنترل، خطر سقوط، شادکامی و تاب­ آوری را در گروه سالمندان به طور قابل‌توجهی بهبود بخشید. این یافته نشان می‌دهد که می‌توان از تمرینات فال-­پروف در برنامه‌های توانبخشی سالمندان، هم در محیط خانه و هم در مراکز نگهداری سالمندان، استفاده کرد. این تمرینات می‌توانند راهبردی ارزشمند برای ارتقای سلامت کلی و پیشگیری از سقوط در سالمندان باشند.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار