تاثیر تمرینات پایداری عصبی عضلانی پویا بر الگوی پرش فرود و کینماتیک مفصل زانو در لحظه فرود از پرش پسران فوتبالیست جوان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد گروه آسیب شناسی ورزشی و تمرینات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، خراسان رضوی، ایران

2 دانشیار گروه آسیب شناسی ورزشی و تمرینات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، خراسان رضوی، ایران

چکیده

هدف:
تقویت و بهبود کنترل عصبی عضلانی جهت پیشگیری از بروز آسیب‌های ورزشی به عنوان یک اصل‌، همواره مورد توجه محققین و ورزشکاران می باشد. فرود آمدن پس از پرش همراه با کنترل عصبی عضلانی ضعیف یکی از مهم ترین سازوکارهای غیربرخوردی بروز آسیب در مفصل زانو شناخته شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات پایداری عصبی عضلانی پویا بر بر الگوی پرش فرود و کینماتیک مفصل زانو در لحظه فرود از پرش پسران فوتبالیست جوان بود.
روش بررسی:
در این تحقیق تعداد 30 بازیکن پسر فوتبالیست نیمه حرفه ای شاغل در لیگ دسته اول فوتبال مشهد، که حداقال در 3 سال اخیر سابقه شرکت در تمرینات فوتبال را داشتند در این پژوهش شرکت کردند که به صورت تصادفی به دوگروه کنترل ( 15نفر) وگروه تجربی ( 15نفر) تقسیم شدند. به منظور ارزیابی الگوی پرش فرود  از افراد آزمون های پرش تاک (Tuck Jump; TJ) ، آزمون سیستم امتیاز دهی خطای پرش فرود (Landing Error Scoring System; LESS) گرفته شد و زاویه خم شدن مفصل زانو در صفحه فرونتال (والگوس) حین اجرای آزمون سیستم امتیازدهی خطای فرود توسط دو دوربین از نماهای ساجیتال و فرونتال، قبل و بعد از انجام تمرینات پایداری عصبی عضلانی پویا، گرفته شد و فیلم های ضبط شده با استفاده از نرم افزار کینوا تجزیه و تحلیل گردید. آزمودنی های گروه کنترل تمرینات عادی فوتبال را انجام دادند و در ادامه گروه تجربی علاوه بر انجام دادن تمرینات عادی فوتبال، تمرینات پایداری عصبی عضلانی پویا (Dynamic Neuromuscular Stabilization; DNS) را به مدت 6 هفته و هر هفته سه جلسه و هر جلسه به مدت(60-45 دقیقه) انجام دادند. داده‌ های به دست آمده از پژوهش، در نرم افزار آماری SPSS نسخه 26 وارد شد و تجزیه و تحلیل داده ها صورت گرفت و همچنین سطح معنی‌داری 0/05>P جهت رد یا قبول فرضیه‏ها در نظر گرفته ‎شد و  برای مقایسه گروه ها و تاثیر مداخله از آزمون آماری کواواریانس استفاده شد.
یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد که تمرینات پایداری عصبی عضلانی پویا باعث کاهش معنادار نمرات آزمون سیستم امتیاز دهی خطای پرش فرود (0/001>P)با اندازه اثر( 0/79 )و کاهش نمرات پرش تاک (0/001>P) با اندازه اثر ( 0/63) و کاهش زاویه خم شدن زانو در صفحه فرونتال (والگوس) در هنگام فرود (0/001>P) با اندازه اثر( 0/55)در مرحله پس آزمون می شود.
نتیجه گیری: طبق نتایج پژوهش حاضر، به نظر می رسد انجام تمرینات پایداری عصبی عضلانی پویا در پسران فوتبالیست جوان موجب کاهش خطر آسیب و بهبود الگوی پرش فرود شده و احتملا در پیشگیری از آسیب موثر باشد از این رو، استفاده از تمرینات پایداری عصبی عضلانی پویا در رشته های ورزشی دارای پرش و فرود های مکرر نظیر فوتبال برای پیشگیری از بروز آسیب های غیر بر خوردی توصیه می‌شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار