بررسی تغییرات سطح اینترلوکین6،پروتئین واکنشی C و سیستم ایمنی در بیماران ریوی 6 تا 17 سال پس از جراحی توراکوتومی به دنبال هشت هفته تمرین هوازی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران

2 دانشیار گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران

3 استاد فیزیولوژی ورزش، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران

4 گروه جراحی کودکان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

هدف:
جراحی توراکوتومی می‌تواند منجر به بروز التهاب و عوارض مرتبط با آن در بیماران شود. این التهاب می‌تواند به افزایش فاکتورهای التهابی مانند پروتئین واکنشگر سی (CRP; C-Reactive Protein)، اینترلوکین-6 (Interleukin-6; IL-6) سرعت رسوب گلبول قرمز (Erythrocyte Sedimentation Rate)، پلاکت‌ها (Platelets)، نوتروفیل‌ها (Neutrophils)، لنفوسیت‌ها (Lymphocytes) نسبت نوتروفیل به لنفوسیت (Neutrophil-to-Lymphocyte Ratio; NLR) منجر شود که تأثیر منفی بر روند بهبودی این بیماران دارد. تمرینات هوازی به‌عنوان یک مداخله غیر دارویی، می‌توانند به بهبود عملکرد سیستم ایمنی و کاهش التهاب کمک کنند. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات سطح اینترلوکین6،پروتئین واکنشی C و سیستم ایمنی در بیماران ریوی 6 تا 17 سال پس از جراحی توراکوتومی به دنبال هشت هفته تمرین هوازی است.
روش بررسی:
این پژوهش به‌صورت نیمه تجربی از نوع کاربردی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون انجام شد. جامعه آماری این مطالعه شامل بیماران 6 تا 17 سال بود که نیاز به جراحی توراکوتومی داشتند. حجم نمونه 24 نفر بود که نمونه‌گیری به‌صورت تصادفی انجام شد. برای تصادفی سازی و جلوگیری از سوگیری در تخصیص، از روش پاکت‌های مهروموم‌شده (Sealed Envelope Method) استفاده شد. تمرینات هوازی یک هفته پس از جراحی آغاز و به مدت ۸ هفته، ۵ جلسه در هفته روی نوار گردان اجرا شد. تمرینات با رعایت اصل اضافه‌بار تنظیم‌شده و شامل ۵-۱۰ دقیقه گرم و سرد کردن در هر جلسه بود. شدت تمرین از 3۰-40 درصد حداکثر ضربان قلب شروع و به‌تدریج به 60-7۰ درصد افزایش یافت. گروه کنترل تحت مراقبت استاندارد بودند و هیچ‌گونه مداخله دریافت نکردند. سطح سر می CRP، ESR، IL-6، NLR و پلاکت‌ها یک هفته بعد از جراحی و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین اندازه‌گیری شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از روش آنالیز واریانس با
اندازه‌های تکراری در سطح خطای پنج درصد و با استفاده از نسخه‌ی 27 نرم‌افزار SPSS انجام شد.
یافته‌ها:
نتایج نشان داد که تمرینات هوازی تأثیر معنادار بر میزان (CRP (p=0.001, η²=0.905), IL-6 (p=0.196, η²=0.091), ESR (p=0.264, η²=0.069), platelets (p=0.562, η²=0.019),  NLR (p=0.622, η²=0.014 نداشته  است.
نتیجه‌گیری:
هشت هفته تمرینات هوازی در بیماران پس از جراحی توراکوتومی با کاهش غیر معنادار مقادیر CRP، ESR، IL-6، NLR و پلاکت‌ها نسبت به گروه کنترل همراه بود. هرچند این تغییرات از نظر آماری معنادار نبودند، اما روند مشاهده‌شده می‌تواند بیانگر اثرات بالقوه مثبت تمرینات هوازی بر کاهش التهاب باشد. بر این اساس، انجام پژوهش‌های بیشتر با حجم نمونه بالاتر، دوره تمرینی طولانی‌تر و شدت تمرین بهینه‌شده بر اساس وضعیت بالینی بیماران برای ارزیابی دقیق‌تر این مداخله توصیه می‌شود.
 

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار