اثر آموزش وضعیت سر و تمرینات چین تاک بر راستای سر و گردن دانش‌آموزان مبتلا به ناهنجاری سر به جلو

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

گروه آسیب شناسی ورزشی و تمرینات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

چکیده

هدف:
حفظ وضعیت بدنی مناسب در دوران کودکی منجر به حفظ الگوهای وضعیتی مناسب در بزرگسالی می شود. هدف از این مطالعه، مقایسه اثر آموزش وضعیت سر و تمرینات چانه به داخل بر راستای سر و گردن دانش‌آموزان دارای وضعیت سر به جلو بود.
روش بررسی:
مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی و کاربردی با طرح پیش آزمون -پس آزمون بود که تعداد 42 دانش‌آموز دختر انتخاب و به صورت تصادفی و مساوی به سه گروه تقسیم شدند: آموزش وضعیت بدنی (14 نفر) ، آموزش وضعیت بدنی همراه با تمرینات چانه به داخل (Chin-Tuck) (14 نفر) و گروه کنترل (14 نفر). گروه های آموزش وضعیتی و تمرینات چین تاک، مداخلات را سه جلسه در هفته به مدت دو ماه انجام دادند. قبل و بعد از تمرینات زاویه سر به جلو و میزان آگاهی از بدن به ترتیب به وسیله عکسبرداری و پرسشنامه سنجش میزان آگاهی اندازه‌گیری شدند. جهت تحلیل داده‌ها ازآزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه برای مقایسه میانگین‌ها، از آزمون LSD برای مقایسه‌ جفتی میانگین‌ها و از آزمون آنالیز واریانس اندازه گیری مکرر با کنترل مخدوش کننده ها استفاده شد.
یافته ها:
استفاده از آموزش وضعیت سر با تمرینات چین تاک، اثر بیشتری نسبت به گروه آموزش وضعیت سر داشته و باعث افزایش قابل توجهی در زاویه سر به جلو شده است (P=0/001) تفاوت معنی‌داری در متغیر آگاهی از بدن بین گروه آموزش وضعیت سر و تمرین چانه به داخل و گروه آموزش وضعیت سر وجود نداشت (P= 0/245)اما تفاوت معنی‌داری در پس‌آزمون متغیر آگاهی از بدن بین گروه آموزش وضعیت سر و تمرین چانه به داخل و گروه کنترل وجود داشت (P= 0/001).
نتیجه‌گیری:
هر دو مداخله آموزش وضعیت سر به همراه تمرینات چین تاک و بدون تمرینات چین تاک می‌تواند تکنیک‌های مؤثری برای بهبود وضعیت سر به جلو و آگاهی از بدن در دانش‌آموزان باشند، با این حال آموزش وضعیت بدنی همراه با تمرینات چین تاک ممکن است نتایج بهتری نسبت به آموزش وضعیت بدنی به متخصصان حرکات اصلاحی ارائه دهد.

کلیدواژه‌ها