بررسی تاثیر دستورالعمل‌های تمرکز توجه بر تغییرپذیری هماهنگی الگوی گام‌برداری در دختران کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد رفتار حرکتی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه یزد، یزد، ایران

2 دانشیار رفتار حرکتی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه یزد، یزد، ایران

3 استادیار رفتار حرکتی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه یزد، یزد، ایران

4 استادیار بیومکانیک ورزش، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه یزد، یزد، ایران

چکیده

هدف:
تغییر الگوی گام‌برداری و عدم تقارن در چرخه پارامترهای گام‌برداری افراد کم توان ذهنی سبب افزایش افزایش خطر افتادن، کاهش بازدهی حرکتی و همچنین موجب افزایش تغییرپذیری هماهنگی می‌گردد. هدف پژوهش، بررسی تأثیر انواع تمرکز توجه بر تغییرپذیری هماهنگی سگمنت‌های پایین تنه دختران کم‌توان ذهنی بود.
روش‌ بررسی:
مطالعه از نوع کاربردی و نیمه‌تجربی بود. جامعه آماری پژوهش را دختران 13-10 ساله کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر تشکیل دادند. 23 آزمودنی به روش در دسترس برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند. برای بررسی کینماتیک حرکت گام‌برداری تحت چهار دستورالعمل توجهی (شرایط کنترل، توجه درونی، توجه بیرونی نزدیک و توجه بیرونی دور)، حسگرهای اندازه‌گیری اینرسی متصل به اندام‌های تحتانی (لگن، ران، ساق و پا) استفاده شد. برای محاسبه تغییرپذیری هماهنگی از روش زاویه-زاویه دو اندام مجاور مقادیر هماهنگی و شاخص انحراف استاندارد استفاده شد. داده‌ها با تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تحلیل شد.
یافته‌ها:
نتایج نشان داد بین میزان تغییرپذیری هماهنگی سگمنت لگن -ران حین گام‌برداری در شرایط مختلف دستورالعمل توجهی (کنترل، 9/71 ± 32/05؛ درونی، 8/60 ± 32/75؛ بیرونی نزدیک، 8/70 ±32/94؛ بیرونی دور، 6/10 ± 34/00) تفاوت معناداری وجود ندارد P≥0.05))، با این حال تغییرپذیری هماهنگی سگمنت ران- ساق (کنترل، 1/33±7/25؛ درونی، 1/40±7/37؛ بیرونی نزدیک، 2/33 ± 7/43؛ بیرونی دور، 2/26 ± 7/80) و ساق-پا (کنترل، 2/90 ± 17/00؛ درونی، 5/70 ± 17/45، بیرونی نزدیک، 3/67 ± 18/73؛ بیرونی دور، 5/90 ± 19/31) در شرایط دستورالعمل توجه بیرونی دور کمتر از شرایط توجه درونی بود (P≤0/05).
نتیجه‌گیری:
بر اساس نتایج، دستورالعمل‌های مبتنی بر توجه بیرونی دور می‌تواند در برنامه‌های توان‌بخشی دختران کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر مؤثر باشد و به بهبود تغییرپذیری در گام‌برداری آ‌ن‌ها کمک کند.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار