تغییرات رفرکتیو بعد از جایگذاری مایورینگ

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد اپتومتری، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

2 مربی گروه اپتومتری، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

3 استادیار چشم پزشک، مرکز تحقیقات چشم، بیمارستان چشم پزشکی فارابی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

4 دانشجوی دکترای تخصصی اپتومتری، گروه آموزشی اپتومتری، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

چکیده

هدف:
بررسی تغییرات عیوب انکساری و حدت بینایی قرنیه قبل و شش ماه بعد از عمل جایگزاری مایورینگ در بیماران با قوز قرنیه در بیمارستان فارابی تهران، ایران.
روش بررسی:
این مطالعه گذشته‌نگر پرونده 34 چشم 28 بیمار قوز قرنیه‌ای با میانگین سن 7/41±29  که تحت عمل مایورینگ قرار گرفتند و بعد از 6 ماه  ارزیابی مجدد شده بودند، مورد بررسی قرار می‌دهد. دراین مطالعه حدت بینایی دور اصلاح شده، نتایج انکساری و داده‌های پنتاکم (اکولوس GmBh) ارزیابی شدند. درهمه‌ی بیماران مرکز قرنیه شفاف بود و امکان تجویز یا تحمل لنز برای آنها وجود نداشت و ضخامت مرکزی قرنیه در همه‌ی نمونه‌ها بیشتر از 360 میکرومتر بود.
یافته‌ها:
شش ماه بعد از عمل جراحی میانگین حدت بینایی دور اصلاح شده (در سیستمLogMAR) به طور معنی‌داری از 0/30±0/22 به 0/20±0/20بهبود پیدا کرد (0/006=p) و میانگین عیب انکساری اسفریکال از 3/76 ±4/66- دیوپتر به 3/72±1/48-  دیوپترکاهش پیدا کرد (0/001=p). میانگین عیب انکساری سیلندریکال  از 3/15±4/27-  دیوپتر به 1/63±2/18- دیوپتر کاهش پیدا کرد (0/001=p). درصد فراوانی محورهای سیلندریکال رفرکشن قبل از عمل به ترتیب 21%، 44% و 35% موافق قاعده، مایل و مخالف قاعده بودند و بعد از عمل به ترتیب  18% ، 24% و 58% محورهای موافق قاعده، مایل و مخالف قاعده شده اند.
نتیجه‌گیری:
عمل مایورینگ بهبود قابل توجهی در حدت  بینایی دور اصلاح شده، عیب انکساری  اسفریکال و سیلندریکال و میزان آستیگماتیسم قرنیه فراهم می‌کند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


  1. Rabinowitz YS. Keratoconus. Surv Ophthalmol 1998; 42: 297-319.
  2. Li X, Rabinowitz YS, RasheedK, YangH. Longitudinal study of the normal eyes in unilateral keratoconus patients. Ophthalmology 2004; 111: 440-6.
  3. Marsack JD, Parker KE, Applegate RA. Performance of wavefront-guided soft lenses in three keratoconus subjects. Optom Vis Sci 2008; 85: 1172-8.
  4. Reeves SW, Stinnett S, Adelman RA, Afshari NA. Risk factors for progression to penetrating keratoplasty in patients with keratoconus. Am J Ophthalmol 2005; 140: 607-28.
  5. Lim L, Pesudovs K, Coster DJ. Penetrating keratoplasty for keratoconus: visual outcome and success. Ophthalmology 2000; 107: 1125-31.
  6. Ertan A, Ozkilic E. Effect of age on outcomes in patients with keratoconus treated by Intacs using a femtosecond laser. J Refract Surg 2008; 24: 690-95.
  7. Jabbarvand M, SalamatRad A, Hashemian H, Mazloumi    M,    Khodaparast     M.   Continuous intracorneal ring implantation for keratoconus using a femtosecond laser. J Cataract Refract Surg 2013; 39: 1081-7.
  8. Alio JL, Vega-Estrada A, EsperanzA S, Barraquer RI, Teus MA, and Murta5 J. Intrastromal corneal ring segments: How successful is the surgical treatment of kKeratoconus? Middle East Afr J Ophthalmol 2014; 21: 3-9.
  9. Pinero DP, Alio JL, El Kady B, et al. Refractive and aberrometric outcomes of intracorneal ring segments for keratoconus: mechanical versus femtosecond-assisted procedures. Ophthalmology 2009; 116: 1675-87.
  10. Shabayek MH, Alio´ JL.Intrastromal corneal ring segment implantation by femtosecond laser for keratoconus correction. Ophthalmology 2007; 114: 1643-52.
  11. Chatzis N,Hafezi F.Progression of keratoconus and efficacy of corneal collagen cross- linking in children and adolescents. J refract surg 2013; 29: 72.
  12. Koch DD, Ali SF, Weikert MP, et al1. Contribution of posterior corneal astigmatism to total astigmatism. J Cataract Refract Surg 2012; 38: 2080 -7.
  13. Kamiya K, Shimizu K, Yamagishi M, Igarashi A, Kobashi H. Anterior and posterior,and total corneal astigmatism after in eyes with keratoconus. J Ophthalmol 2015; 22: 212-9.